Çakalın Günü
Çakalın Günü | |
---|---|
The Day of the Jackal | |
Yönetmen | Fred Zinnemann |
Yapımcı | John Woolf |
Senarist | Kenneth Ross |
Hikâye | Frederick Forsyth |
Oyuncular | Edward Fox, Michael Lonsdale, Alan Badel |
Müzik | Georges Delerue |
Görüntü yönetmeni | Jean Tournier |
Kurgu | Ralph Kemplen |
Cinsi | Sinema filmi |
Yapım yılı | 1973 |
Çıkış tarih(ler)i | 16 Mayıs 1973 |
Süre | 143 dk |
Ülke | Birleşik Krallık, Fransa |
Dil | İngilizce |
Çakalın Günü (The Day of the Jackal), Frederick Forsyth'in 1971 tarihli aynı adlı romanından uyarlanan 1973 yapımı sinema filmi. 1963 yazında, Fransa Cumhurbaşkanı Charles de Gaulle'ü öldürmek için kiralanan "Çakal" adlı profesyonel bir katil ve onu yakalama çabalarının anlatıldığı filmin yönetmenliğini Fred Zinnemann yaptı. Polisiye Yazarlar Derneği ve Amerika'nın Gizemli Yazarları'nın yayınladığı en iyi 100 polisiye romanı listelerinin her ikisinde de yer almıştır.
Konusu
1962 yılında Cezayir bağımsızlığını kazanmış ama bu olay Fransa'daki çeşitli çevrelerde, farklı tepkilere yol açmıştı. Cezayir'in bağımsızlığını kabul eden Cumhurbaşkanı Charles de Gaulle, aşırı milliyetçi üst düzey generaller tarafından ihanetle suçlandı. Özellikle de ordunun bazı subayları onu öldürmek için yemin ettiler. 22 Ağustos 1962'de, OAS adlı yeraltı örgütü tarafından de Gaulle'e karşı başarısız bir suikast girişiminde bulunuldu. Charles de Gaulle'ün makam arabasına makineli tüfeklerle gerçekleştirilen bu saldırıda, cumhurbaşkanı yara almadan saldırıyı atlattı. Altı ay içinde, başta Albay Jean Bastien-Thiry olmak üzere önde gelen OAS üyeleri yakalandı. Bastien-Thiry af taleplerine rağmen kurşuna dizilerek idam edildi.
Viyana'da bulunan, sürgündeki OAS liderleri de Gaulle'ü öldürmek için başka bir plan yapmaya karar verirler. "Çakal" kod adlı Britanyalı olarak bilinen bir suikastçıyla (Edward Fox) anlaşırlar, Çakal'ın hizmet bedeli olarak istediği yarım milyon ABD Doları için bankaları soyarlar. Bu arada Çakal da yüksek seviyede korunan de Gaulle'ü öldürmek için planını yapmaya başlar. Cenova'ya giderek suikast tüfeği ve sahte kimlikleri hazırlatmaya başlar. Daha sonra keşif için gittiği Paris'te, suikast için uygun olduğunu düşündüğü apartman dairesinin anahtarlarının kopyasını çıkarır. Güvenini kazanan silah ustasına dokunmazken, ona şantaj yapan kalpazanı öldürmek zorunda kalır.
OAS liderlerinin taşındıkları ve saklandıkları Roma'da ise, örgüt liderlerinin dış dünyayla bağlantısını sağlayan Viktor Wolenski, Gaulle'cü milisler tarafından kaçırılır. İşkenceyle konuşturdukları Wolenski'den, suikastla ilgili olarak, ilk kez adını duydukları Çakal da dahil olmak üzere bazı bilgi kırıntılarına ulaşırlar ve bu bilgileri İçişleri Bakanına iletirler. İçişler bakanı, bakanlar ve diğer üst düzey güvenlik bürokratlarıyla yaptığı gizli toplantıda bulunabilecek en iyi detektifi sorar. Polis komiseri Berthier, kendi yardımcısı Claude Lebel'i (Michael Lonsdale) tavsiye eder. Kısa süre sonra Lebel soruşturmayı yürütmekle görevlendirilir ve de Gaulle'ün rutin programının bozmadan soruşturmayı yürütebilmesi için olağanüstü yetkilerle donatılır.
Bu süreçte kabine üyelerinden birinin yeni metresi Denise (Olga Georges-Picot) OAS'a bilgi sızdırmaktadır. Lebel diğer ülkelerin polis birimleriyle kurduğu bağlantıyla "Paul Oliver Duggan" ismini kullanan ve gerçek adını "Charles Calthrop" olarak bildiği şüphelinin hareketlerini takip etmeye çalışır. Fransa'ya giriş yaptığından şüphelenerek katilin yerini belirlemek içim bütün otel kayıtlarını araştırılmasını emreder.
OAS ile kontakta olduğu kod adının deşifre edildiğini öğrenen Çakal yine de planını uygulamaya devam eder. İzini kaybettirmek için Grasse'ta bir otelde tanıştığı Colette de Montpellier'nin (Delphine Seyrig) evinde kalır. Lebel'den kendisinin kimliğini öğrenen de Montpellier'yi öldürerek, Per Lundquist adlı Danimarkalı bir öğretmen kimliğiyle trenle Paris'e doğru yola çıkar. Colette de Montpellier'nin cansız bedeninin bulunmasından sonra Lebel'in soruşturması bir insan avına dönüşür. Yolcu kayıtlarından Çakal'ın kullandığı kimliği öğrenen Lebel, çok küçük bir zaman farkıyla Paris'te onun kaçırır. Kimliği hakkında bilgilendirilmiş olan otellere gitmek istemeyen Çakal, Paris'te, evinde kalabileceği yeni birini bulmak için bir Türk hamamı'na gider. Ertesi gün, evine yerleştiği kişiyi, kendisinin Madame de Montpellier'in katili olarak arandığını öğrenmesiyle öldürür.
Aynı zamanda, İçişleri Bakanı'yla toplantı da olan Lebel Çakal'ın yeni kimliğinin hiçbir otelin kaydından bulunmadığın açıklar. Çakal'ın de Gaulle'ü 25 Ağustos'taki Paris'in Kurtuluş Günü'nde yapılacak törenler sırasında öldüreceğinden artık emin olan Lebel, kabineyi Çakal'ın bulunması için üç günleri kaldığı biçiminde uyarır. Kabine toplantısında kabine üyelerinden St. Clair'in evindeki telefondan yapılan bir görüşmeyi dinletir. Bakan St. Clair'in evinde kalan metresi OAS'a bilgi sızdırmıştır. Utanç içinde toplantıyı terk eden St. Clair evinde intihar eder, metresi Denise ise yakalanır.
Kurtuluş Günü'nde, polis kontrollerini rahat biçimde geçebilmek için yaşlı bir gazi kılığına giren Çakal, erken saatte pusuyu kuracağı apartman dairesinde gelir ve koltuk değneklerine sakladığı tüfeği operasyonel hale getirir. Charles de Gaulle tören alanına geldiğinde ise nişan alır. Lebel ise aynı sırada tören alanındaki polislerden birinden bir adamın geçişine izin verdiğini öğrenir. Bunu duymasıyla yanındaki polisle binaya giren Lebel ilk atışın yapılmasını engelleyemez. Çakal, de Gaulle ilk madalyayı takarken ateş eder, ancak De Gaulle'ün madalya taktığı sırada savaş gazisini öpmek için eğilmesiyle ilk atış isabet etmez.
Yanındaki polis memuruyla birlikte apartman dairesine giren Lebel ile karşılaşan Çakal, polisi vurarak öldürür. İkinci atış için silahını tekrar doldururken Lebel polisin MAT-49 tipi hafif makineli silahıyla Çakal'ı öldürür.
Daha sonra Britanya'da, evine dönen gerçek Charles Calthrop evde arama yapmakta olan polisleri şaşırtır. Böylece Çakal'ın gerçek adının Charles Calthrop olmadığı da anlaşılır. Gerçek ismi, hatta vatandaşlığı kanıtlanamayan Çakal'ın tabutunun mezara indirilmesiyle film sona erer.
Notlar
- Frederick Forsyth'ın aynı adlı romanından sinemaya uyarlanan film ilgiyle karşılanmış ama hayli uzun oluşu ve bazı siyasi gelişmelere yeterince yer vermemesi açısından eleştirilmiş, olayalara tek yönlü bakışıyla da eleştiri toplamıştı.
- Konusu 1963 yılında geçmesine rağmen filmde bu yıldan sonra üretilmiş modeller (Peugeot 504, Renault 12, Fiat 128 gibi) görünmektedir.
- Çakalın Günü, başrollerinde Bruce Willis, Richard Gere ve Sidney Poitier'nin yer aldığı 1997 yapımı Çakal filmine ilham kaynağı olmuştur. Çakal kod adlı suikastçının hikayesi dışında gerçek hikayeyle bir benzerliği olmayan film için Frederick Forsyth, isminin bu filmde kullanılmasına izin vermezken, Çakal'ın gösterime girmesine kısa süre kala yaşamını kaybeden Fred Zinnemann da Çakalın Günü adının ikinci filmde kullanılmasını engelledi.
Ayrıca bakınız
Dış bağlantılar
- IMDb'de Çakalın Günü