İbn Huzeyme
İbn Huzeyme, (Arapça: أبو بكر محمد بن إسحاق بن خزيمة, Ebu Bekir Muhammed ibn İshak ibn Huzeyma) (M 837/H 223 – M 923/H 311), Sahih ibn Huzeyme ile tanınan, önde gelen Müslüman Hadis-i şerif ve Şafii mezhebi Fıkıh alimi.
İbni Cerir Tabari'den bir yıl önce Nişapur'da doğmuştur ve ondan bir sene fazla yaşamıştır. Horasan muhaddisi İshak ibn Rahvey (ö. H 282) dahil, Nişapur alimleri tarafından yetiştirilmiştir.[1]
Çalışmaları
Ebu Abdullah el-Hakim, İbn Huzeyme'nin 140'dan fazla kitap yazdığını nakletmiştir. Yazdıkları arasından bugüne ulaşanın sayısı azdır:[1]
- Sahih ibni Huzeyme: Mukhtaṣar el-Mukhtaṣar min el-musnad el-Ṣaḥīḥ (صحيح بن خزيمة: مختصر المختصر من المسند الصحيح), kitabın sadece 1/4'ü korunmuştur.
- Kitāb al-Tawḥīd wa-ithbāt ṣifāt al-Rabb ʻazza wa-jall (کتاب التوحيد وإثبات صفات الرب عز وجل): "The Book of the Affirmation of Divine Unity and the Affirmation of the Attributes of the Lord"
- Shaʼn al-duʻāʼ wa-tafsīr al-adʻīyah al-maʼthūrah (شأن الدعاء وتفسير الأدعية المأثورة)
Kaynakça
This article is issued from Vikipedi - version of the 9/2/2016. The text is available under the Creative Commons Attribution/Share Alike but additional terms may apply for the media files.