İflas

İflas, alacaklılarına karşı ödemelerini durduran borçlu hakkında yapılan takip sonucunda mahkeme kararıyla saptanan ve duyurulan durum.

İflas kararı borçlunun kişisel denetiminden çıkarılan mal varlığını yönetmek için gerekli yasal işlemleri başlatır. İflas yasalarının temel hedefi, borçluya haksız yere baskı yapmaksızın adaleti sağlamak, borç yükümlülüklerini elde olmayan nedenlerle karşılayamama durumu ile borcunu kasıtlı olarak ödememe ya da reddetme durumunu ayırt etmek ve borçlunun kullanılabilir aktiflerini alacaklılar arasında hakkaniyetli biçimde bölüştürmektir. Günümüzde gözetilen bir başka hedef de ticaret ahlakını geliştirmek ve tüccarları aşırı kredi kullanımından ve ticaret kurallarına aykırı rekabetten kaynaklanan kötülüklerden korumaktır. Alacaklıların birbirleriyle çatışan çıkarları ve bir bütün olarak hareket etmelerinin güçlüğü nedeniyle, iflas işlerinde uzmanlaşmış profesyonel görevlilerin ya da yediemin ve öteki aracıların yardımına başvurulur. Bu kişiler hem yönetsel, hem de yarı yargısal bir işlev görürler; hizmetlerinin karşılığında borçlunun mal varlığından ayrılan bir bölümü ücret olarak alırlar.

Günümüzde gelenek hukukuna (common law) bağlı ülkelerde, borçlarını ödemede gerçekten acze düşenlerin iflastan kurtarılması, üzerinde önemle durulan bir konudur. İngiltere'de dürüst borçluların kurtarılması 1705'e değin inen bir uygulamadır. Roma hukukunu temel alan ülkelerin hukuk sistemlerinde de olanakların elverdiği ölçüde tasfiyeden kaçınma yolu benimsenmemiştir.

This article is issued from Vikipedi - version of the 8/24/2016. The text is available under the Creative Commons Attribution/Share Alike but additional terms may apply for the media files.