İnfrason

Qaanaaq, Grönland'da infrason izleme istasyonunda bulunan Infrason dizileri.

İnfrason ya da düşük frekanslı ses, insan kulağının "normal" işitme sınırı olan 20 Hz'den (Hertz) düşük frekanslı seslerdir. Sesin frekansı düştükçe işitme zorlaşır, dolayısıyla insanların infrasonu algılayabilmeleri için ses basıncının yeteri kadar yüksek olması gerekir. İnfrasonu algılayan ana organ kulaktır. Ancak, yüksek şiddetlerde vücudun değişik kısımlarıyla da infrason algılanabilir.

İnfrason bilim dalı 20 Hz ile 0,0001 Hz arası ses dalgalarını inceler. Bu ses frekansı aralığı depremleri izlemek, yeraltında bulunan kaya ve petrol formasyonlarını haritalamak ve kalbin mekaniğini incelemek için balistokardiyografi ya da sismokardiyografide kullanılır. İnfrason uzun mesafeler katedebilir ve engellerin çevresinden genliği çok azalarak dolanabilir.

İnfrasonik sesler pek çok hayvanın duyamadığı kadar düşüktür ve bu hayvanlara insan da dahildir; ancak İnsanlar doğduğunda yaklaşık 10 Hz-20.000 Hz arasındadır, 1 haftalık oluncaya kadar 20 Hz Ve 20.000 Hz aralığına dönerler.

Tarihçe ve çalışma

Infrason ağır topların uygun yerleşimini bulmak için itilaf devletleri tarafından I. Dünya Savaşı'nda kullanıldı.[1] İnfrasonik araştırma öncülerinden biri Fransız bilim adamı Vladimir Gavreau oldu.[2] İnfrasonik dalgalar ilgisi ilk olarak, 1960'larda yaptığı laboratuvarda deneyleri sırasında, yardımcılarıyla kulak zarlarında ağrıyı ve laboratuvar ekipmanlarında titreşimi algılayıp mikrofonda duyulabilir hiçbir ses yakalamayınca fark etti. Büyük bir fan ve mekanik borularının yol açtığına hükmettiği ses sonrası laboratuarında testler hazırlamaya başladı. Onun deneylerinden biri bir infrasonik düdük, bir diğeri büyük boy bir org borusudur.[3][4][5]

Kaynaklar

  1. ↑ Wired Makalesi, The Sound of Silence (İngilizce) John Geirland. 2006.
  2. ↑ "Gavreau", Lost Science'da Gerry Vassilatos. (İngilizce) Signals, 1999. ISBN 0-932813-75-5
  3. ↑
    • Gavreau V., Infra Sons: Générateurs, Détecteurs, Propriétés physiques, Effets biologiques, in: Acustica, Vel .17, No. 1 (1966), p.1–10
  4. ↑ Gavreau V.,infrasound: Science journal 4(1) 1968,S.33
  5. ↑ Gavreau V., "Sons graves intenses et infrasons": Scientific Progress – la Nature (Sept. 1968) p. 336–344
This article is issued from Vikipedi - version of the 11/7/2016. The text is available under the Creative Commons Attribution/Share Alike but additional terms may apply for the media files.