İnsanlık Ailesi
İnsanlık Ailesi, (Özgün adı, The Family of Man, Edward Steichen’in küratörlüğünde düzenlenen ve ilk kez 1955 yılında New York’ta Modern Sanatlar Müzesi (MoMa)’da sergilenen fotoğraf sergisidir.
Soğuk Savaş döneminin anıtsal bir çalışması olarak görülen sergi,[1] Lüksemburg’da bulunan Clervaux Şatosu’nda 1994’ten bu yana müzeleştirilmiştir.
İnsanlık Ailesi, 273 fotoğraf sanatçısı tarafından çekilmiş 68 ülkeden 503 fotoğrafı içerir ve “Gelmiş geçmiş en büyük fotoğraf sergisi” sloganıyla sunulmuştur. Fotoğraflar kimi tanınmış, kimi anonim fotoğrafçıların gönderdiği 2 milyon fotoğraf arasından seçilmiştir; insanoğlunun doğum, aşk, neşe, hastalık, ölüm gibi anlarından çarpıcı fotoğrafları içerir. Küratörün niyeti, insan deneyiminin evrenselliğini kanıtlamak ve fotoğrafın insan deneyimlerini belgelemekteki rolünü göstermektir. Fotoğraflar serginin 37 alt konusuna dağıtılmıştır
Sergi, 1955’te New York’taki ilk sergilemeden sonra sekiz yıl süren bir dünya turuna çıktı. USIA (United States Information Agency/Birleşik Devletler Enformasyon Ajansı) tarafından organize edilen dünya turunda MoMa versiyonunun dört kopyası dolaşıma sokuldu ve böylece sergi, 6 kıtada 37 ülkeyi gezdi. 1959 yılında Soğuk Savaş’ın iki tarafı arasında gerçekleşen zirve sayesinde serginin komünist coğrafyaya da geçişi mümkün oldu. Dünya turu, evrensel bir hümanist eylem gibi yaşanmış, her durağı bir fenomen halini almıştır.[2] Çeşitli sunum biçimleri ve kısa versiyonları ile 9 milyon kişi tarafından ziyaret edildiği söylenir.[1]
Sergi, 1950’lerde aynı isimle bir kitaba dönüştürülüp çeşitli ebatlarda basılmıştır. Kitap, 40. yıldönümünde büyük formatlı olarak yeniden basıldı.
Serginin tasarımı sergileme teknikleri ve müzeoloji alanında klasik bir örnek haline gelmiştir.[2] Serginin son seti 1966yılında ABD hükümeti tarafından serginin küratörü Steichen’in köklerinin geldiği Lükxemburg’a hediye edildi. 1994 yılında Clervaux Şatosu’nda müzeleştirilen sergi 2003 yılında Unesco’nun Dünya Belleği kayıtlarına geçmiştir.