İspat hakkı
İspat hakkı, Demokrat Parti'nin (DP) iktidarda bulunduğu süreç içinde (1950-60) önem kazanan ve iktidar partisiyle muhalefet partileri arasında olduğu kadar, basında da yoğun tartışmalara yol açan hukuksal durum.
DP döneminde, hükümetteki yolsuzlukları ve yüksek düzeydeki görevlilerin nüfuzlarını kötüye kullanmalarını açıklayan gazetecilere, savlarını kanıtlama hakkı tanınmıyordu. TBMM Adalet Komisyonu'nun ispat hakkının tanınması yolundaki eğiliminin hükümetten gelen baskıyla önlenmesi üzerine bir grup milletvekili DP'den istifa ederek Hürriyet Partisi'ni kurdu (1955). Cumhuriyet Halk Partisi'nin (CHP) 1959'da toplanan 14. kurultayında kabul edilen "İlk Hedefler Beyannamesi"nde ispat hakkının tanınması öngörülüyordu.
27 Mayıs 1960'ta kurulan Millî Birlik Komitesi, 144 sayılı yasayla Türk Ceza Kanunu'nun 481. maddesini değiştirdi, ayrıca Kurucu Meclis'in hazırladığı Anayasa'nın 34. maddesiyle de ispat hakkı güvence altına alındı.[1]