Şinto

Japonya'nın en eski mabedlerinden İzumo Tayşa - Hayden ve Honden

Şinto (Kanji:神道 Şintō) veya Şintoizm Japonya'nın yerli, Japonların milli dini. Eskiden Japonya'nın resmi diniydi. Sadece Japonya'da ibadetlere katılan 119 milyon kişi vardır.[1] Dünya'nın en eski dinlerinden olan Şinto bir tür animizmdir. Kami tapını içerir; kami "hayat için önemli olan, rüzgar, yağmur, ağaç, dağ, ırmak ve bereket gibi anlayış ve şeylerin şeklini alan kutsal ruhlar" olarak tercüme edilebilir. Bazı kamiler yerel olup sadece belirli bir yerin ruhu veya koruyucusu iken bazıları büyük doğal oluşumları, nesneleri ve işlemleri temsil ederler. (Güneş tanrıçası Amaterasu gibi).

Şinto kelimesi iki kanjinin birleştirilmesinden oluşturulmuştur: "神" şin (yani "tanrılar" veya "ruhlar") ve "道" (yani "yol"). Böylece, Şinto genellikle "tanrıların yolu" olarak çevrilmiştir.

II. Dünya Savaşı'ndan sonra Şinto resmi din olma özelliğini kaybetti; bu durumda ABD'nin Japon militarizmini ortadan kaldırma girişimlerinin de etkisi vardır; savaştan sonra silahsızlandırılmış Japonya'da feodal kültürü yansıtan Şinto uygulama ve öğretileri, savaş dönemindeki ünlerini kaybettiler ve bugün uygulanmıyor ve öğretilmiyorlar. Diğer uygulama ve öğretiler ise günlük etkinlikler olarak varlıklarını sürdürüyor. Şu anda ise Japonya'da daha çok barışçı bir din olan Budizm hakimdir. Özellikle İkinci Dünya Savaşında sürdürülmüş olan saldırgan siyasetten kaynaklanan toplumsal yıkımların giderilmesi açısından Japonya'da milliyetçiliğin diğer simgeleri gibi Şintoizm de değer yitimine uğramış ve barışçı, uzlaşımcı nitelikler taşıyan Budizm batılılaşma, liberalleşme eğilimiyle birlikte güç kazanmıştır.

Tatbikat

Temizu Havuzu—İtsukuşima Cinca

Birçok uygulama arasında, mabed ziyaretinde (Omairi) herhangi bir giriş kapısında saygıyla baş eğerek selamlanır. El yıkama havuzu varsa su ile eller ve ağız yıkanır. Buna Temizu denilir:

Maşrapa sağ ele alınıp su doldurulur. Biraz sol ele dökülür, maşrapa sol ele aktarılır ve biraz sağ ele dökülür. Maşrapa yine sağ ele alınıp sol elin avcuna su dökülür. Bununla ağıza su verilir, sessizce çalkalanır ve sessizce sol avuca tükürülür. Sonra maşrapayı iki el ile tutarak düşey olarak çevirilirki kalan su tutma yeri ve eller üzerinden aksın. Maşrapa bulduğunuz yere geri koyulur.

Kaynaklar

This article is issued from Vikipedi - version of the 7/31/2016. The text is available under the Creative Commons Attribution/Share Alike but additional terms may apply for the media files.