35 mm

35mm kareleri. Sağ ve sol dışdaki delikler, SDDS film müziği gibi bir dijital işaretlerin bir görüntüsüdür. Deliklerin arasında Dolby Digital film müziği olur (not küçük Dolby "Double D" logosunun merkezindeki her yerin deliklerin arasında). Sadece deliklerin içindeki, görüntünün sol tarafının üstünde, iki kanal kodlanmış Dolby Pro Logic kullanarak dört kanal içinde dematriks edilinebilen Dolby SR gürültü indirgemeyi(Reduction) kullanarak kodlanmış iki kanal ile, benzer görsel (optic) film müzikleridir. Optik zaman kodu bir DTS film müziğini görsel(optic) film müziği kodu ile görüntünün, resmedilmemiş arasında eş zamanlı kılmak (SYNCHRONIZE) için kullanır. Son olarak görünüm burada bir anamorfoz görüntü, bir anamorfos lensi içinden planlanan, bakış açısı 2.39:1 oranını yaratmaya alışıtır. Anamorfos baskıların ince karelerine dikkat edin.

35 mm, fotoğrafçılık ve sinemada yaygın olarak kullanılan temel film ölçüsüdür. George Eastman tarafından tedarik edilen ham filmi kullanarak, William Dickson ve Thomas Edison'un 1892'de icat ettiği 35 mm film, o zamandan bu yana nerdeyse hiç değişmeden kalmıştır. 35 mm, adını filmin 35 mm (yaklaşık 1 3/8 inç) genişliğindeki şeritler halinde kesilmesinden almıştır. Her kademi 16 kare yapan standart negatif dirençin her iki kenar boyunca her karede dört deliği olur.

Çoğunlukla tescilli ölçülerin çeşitli genişliği farklı sayıda kamera ve geç 19 yüzyıl ve erken 20 yüzyıl çevresinde icat edilmiş gösterim sistemleri tarafından 13mm den 75mm kadar değişerek kullanılmıştır. Sonunda 35mm 1909'da uluslararası standart ölçü olarak kabul edilmiştir ve görüntü gösterimi ve yaratılışlarının her ikisi için hakim film ölçüsü olarak kalmıştır. Geniş ve küçük ölçülerinin her ikisinin ve tuhaf biçimlerin tehditlerine rağmen ömürleri uzun oldu, çünkü bu ölçü yakalanmamış görüntülerin iyi özelliği (Good Quality) ve film stoklarının masrafı arasında oldukça iyi bir alışverişe izin verir. Ayrıca ticari film tiyatrolarındaki 35mm film göstericilerinin her yerde mevcut olması; 35 mm'yi sadece hareketli görüntü biçimleri, film veya video ve dünyanın hemen hemen tüm sinemalarında oynatılabilir hale getirdi.

Ölçü kullanımı olağan üstü bir biçimde çok yönlüdür. Geçen yüz yıllar içinde, içerdiği sese göre değiştirilmiştir, bir güvenli film temeli yaratımı için tekrar tasarlanmıştır, yakalanan renkler için folmüle edilmiştir, geniş ekran biçimlerinin bir grubuna yer tedarik edilmiştir, ve karesiz bölgesinin yaklaşık olarak tümünün içine ses verisi katılır. 21. yüzyılın başından beri 35mm'in hareketli resim filmlerinin üretimi Eastman Kodak ve Fuji film ikilisinindir.

Erken tarih

George Eastman Rochester’da kuru fotoğrafik jelatin plakaların yapımına başladı. Jelatin katmanla kaplanmış resim nakliyesinin kağıdının rulosu için tutacak keşfetti. 1887'de ilk saydam Nitrocellulos film tabanının Hannibal Goodwin tarafından icadı ile; Emile Reynaud ilk esnek film stoklarını geliştirdi. Eastman olan ilk büyük şirket, bu birleşenleri toplu üretimin içine eklemek için, 1889’da Eastman kuru jelatin bromür emülsiyonunun üstüne elenmiş kâğıt ve bu temiz tabanı kaplamasını gerçekleştirdi.

Esnek filmin gelişiyle, Thomas Alva Edison hızlıca icadını kurdu, Kinescope, Brooklyn sanat ve bilim enstütüsünde şovunu 9 mayıs 1893'de yaptı. Kinescope bir kişinin seyretmesi için icat edilmiş film döngü sistemidir. Edison'un silindir fotoğrafı Kinetoscope’un icadı olan Kinetophone’u uzun zaman Edison’un yanında asistanlık yapmış olan W. K. L. Dickson geliştirdi. 1892 martı başında, Estman ve sonra, Nisan 1893-1896 içinde, New York's Blair Camera Şirketi 1 Edison'a 9/16-inchlik delinecek ve kesilecek olan filmstock'unu Edison'un laboratuvarında 35mm film şeridi ölçüsü yaratımı için temin etti. (1894 veya 1895'de bazı zamanlarda, Blair Edison'a tanımlama için kesilmiş depoları göndermeye başladı.) Edison'un bölmeyi (diaphragma) yalnız filmin bir karesini 4 delikli yüksekliği tanımlar. Edison özel bariz (patent) yasalarını 35mm hareketli resim filminin tasarımı(Design) için her karede dört zincir dişli delik ile büyük film yapımcılarını zorlayarak, American Mutoscope ve Biograph Şirketi, izole beslenme kullanan bir 68mm film kullanmak için,zincir dişli delikleri olmayan, filmi camera'ya sürdüler. Bir mahkeme yargısı mart 1902'de Edison'un isteğini iptal etti. İzin verilen her üretici veya dağıtıcı Edsison'un 35mm film tasarımını(Design) lisansız kullandı. Film yapımcıları zaten Edison'un patent dosyanın başarız olduğu İngiltere'de ve Avrupa'da böyle yaptı. Bir değişim Lumiére Brothers üstünde karelerin her tarafı yatay eksenin ortasına doğru bir yalnız dairesel delikler kullandı. Bu Edison'un biçimi oldu, ancak, oluşan de facto standard'ın ve sonra, 1909 da, resmi standard Hareketli Resim Patentleri Şirketinin yeni biçim verilmişinin resmi standardı, edison tarafından doğrulandı. Scholar Paul C. Spehr bu gelişmlerin önemini tarif etti.

35mm erken kabulu bir standard olarak kameranın gelişimi ve yayılımı üstünde önemli bir etkiye sahipti. Standard ölçüsü dünyanın her yerinde gösterilen filmler için olanaklı yapıldı. Bu, güvenilir tahmin edilebilir biçimler için üretim, dağıtım ve filmlerin sergisi, hızlı yayılımı ve filmlerin kabulünü, dünya çapında aletlere göre eğlence ve iletişim için kolaylaştırarak bir uniforma sağladı.

Film biçimi durgun fotoğraf için 1913den erken tanıtıldı(turist çok yönlü) ama ilk defa Oskar Barnack tarafından 1913de yapılan Leica'nın kamerasıyla popüler oldu.

Teknik şartnamesi

35 mm filmin alanı

35mm film'in SMPTE tarafından standatlandırırmış teknik şartnamesi

1000 kadem ortalama 11 dakika 24 fpsde

35 mm küresel

Süper 35 mm film

35 mm anamorfoz

This article is issued from Vikipedi - version of the 11/7/2016. The text is available under the Creative Commons Attribution/Share Alike but additional terms may apply for the media files.