4'33"

4′33″ (Dört dakika otuz üç saniye veya bestecisinin deyişiyle dört otuz üç^[1]), John Cage tarafından 1952 yılında bestelenmiş, üç bölümden oluşan müzik yapıtı.^[2][3] Herhangi bir enstrüman (veya enstrüman grubu) için yazılmış olup partisyonda müzisyenlerin üç bölüm boyunca enstrümanlarını hiç çalmamaları gerektiği belirtilmektedir. Yapıt, genellikle "dört dakika otuz üç saniyelik sessizlik^[4][5]" olarak algılansa da, aslında süresi boyunca dinleyicisinin çevreden aldığı seslerden oluşmaktadır.^[6] 4'33" zamanla Cage'in en çok tanınan ve en tartışmalı çalışması haline geldi.^[2] Parçada birinci bölüm otuz saniye, ikinci bölüm iki dakika yirmi üç saniye, üçüncü bölüm ise bir dakika kırk saniyedir.

1947-1948 yıllarında şekillenen parça Cage'in "herhangi bir sesin müzik meydana getirebileceği" düşüncesine dayanmış ve bu düşünceye somut örnek oluşturmuştur.^[7] Bu düşüncelerinde o sıralar çalışmakta olduğu Zen Budizmi'nin etkileri de görülmektedir. Cage 4′33″ adlı yapıtını en önemli çalışması olarak gördüğünü 1982 yılında yaptığı bir görüşmede ve daha birçok farklı zamanda belirtmiştir.^[8]

İlk gösteri

Bir noktayı kaçırdılar. Sessizlik diye bir şey yoktur. Sessizlik diye düşündükleri şey rastlantısal seslerle doluydu, ancak onlar dinlemeyi bilmiyorlardı. Birinci bölüm boyunca dışarıdaki rüzgarın kımıltılarını duyabilirdiniz. İkincide, yağmur taneleri damda pıtırtıya başladı. Üçüncüdeyse insanlar bu kez kendileri konuşmaya, dışarı çıkmaya ve bu sırada türlü, ilginç sesler çıkarmaya başladılar.

— John Cage'in 4′33″ ilk gösterimi hakkında söyledikleri[8]

4'33"'ün ilk performansı 29 Ağustos 1952'de David Tudor tarafından, bir piyano resitali sırasında Woodstock, Newyork'ta gerçekleştirildi. Tudor sahneye çıkarak piyanonun başına oturmuş ve kapağı kapatarak parçanın başladığını işaret etmiştir. Bir süre sonra, birinci bölümün sonunu ifade etmek için kapağı açıp kapamış ve bu hareketini ikinci ve üçüncü bölümler için de tekrarlamıştır. Parça boyunca Tudor tek bir nota bile çalmamış, kasıtlı bir ses çıkarmamış ve bir kronometre tutarak nota kâğıtlarını çevirmiştir.

Kaynakça

• Fetterman, William. 1996. John Cage's Theatre Pieces: Notations and Performances. Routledge. ISBN 3-7186-5643-4
• Kostelanetz, Richard. 2003. Conversing with John Cage. New York: Routledge. ISBN 0-415-93792-2
• Lienhard, John H. 2003. Inventing Modern: Growing Up with X-Rays, Skyscrapers, and Tailfins, Oxford University Press US. ISBN 0-19-518951-5
• Pritchett, James, and Kuhn, Laura. "John Cage", Grove Music Online, ed. L. Macy, Grovemusic (üyelikle erişim)
• Solomon, Larry J. 1998 (revised 2002). The Sounds of Silence: John Cage and 4′33″. Çevrimiçi metin

Notlar

1. Solomon 1998/2002.
2. Pritchett, Kuhn, Grove.
3. Kostelanetz 2003, 69–71, 86, 105, 198, 218, 231.
4. Fetterman 1996, 69.
5. Lienhard 2003, 254.
6. Kostelanetz 2003, 69–70.
7. John Cage and the Avant-Garde: The Sounds of Silence
8. Kostelanetz 2003, 70.

Dış bağlantılar

• "Radio 3 plays 'silent symphony'", BBC Online.(İngilizce) ( Real Audio ses dosyası ile birlikte )
• A quiet night out with Cage Observer (İngilizce)
• The Music of Chance Guardian (İngilizce)
• 4'33" song of the day on thishereboogie.com 4 Nov 2008 (İngilizce)
• The Sounds of Silence (İngilizce) Peter Gutmann'ın bir yorumu

Ses dosyaları

• 4'33" - John Cage (MIDI, OGG, Au ve WAV formatlarında)
• 4'33" - John Cage National Public Radio'dan "20. yüzyılın En Önemli 100 Amerikan Müzik Yapıtı" (Real Audio formatında)