98 Kuşağı
98 Kuşağı (İspanyolca: Generación del 98), İspanyol-Amerikan Savaşı (1898) sırasında etkinlik gösteren romancı, şair, denemeci ve düşünürler topluluğu. İspanyol edebiyatına yeni bir soluk getirerek ülkeye, edebiyat ve düşünce dünyasında yüzyıllardır yitirmiş olduğu saygın konumunu yeniden kazandırmışlardır.[1]
İspanya'nın, ABD'ye karşı aldığı yenilgiyle imparatorluğa bağlı son toprakları (Küba, Porto Riko, Filipinler) kaybedip, uluslararası saygınlığını tümüyle yitirmesi toplumsal bir bunalıma yol açtı. Bu gelişmeler pek çok yazar ve düşünürün bir kimlik arayışına girmesine, İspanya'nın sorunları ve yazgısı üzerinde düşünmesine neden oldu. Bu grup, İspanya'nın yitirdiği değerleri, eğitim ve bölgeciliğin her türüne karşı gelerek yeniden edinimi amacı ile klasik ve modern eserlerin tanıtılması yoluyla İspanyanın edebiyat ve kültür yaşamında eski saygınlığına kavuşmasının mimarı oldu.[2]
98 Kuşağı terimi, 20. yüzyıl başında da zaman zaman kullanılırdı. Yazar ve edebiyat eleştirmeni Azorín, çeşitli dergilerde yayımlanan ve Clásicos y modernos (1913; Klasikler ve Modernler) adlı kitapta toplanan eleştirel denemelerinde bu kavramı ayrıntılı biçimde ele aldı. 98 Kuşağı terimi giderek İspanya'nın mirasına sahip çıkan ve onun dünya içindeki konumuna ilgi duyan yazarlar için kullanılmaya başladı. Hiçbir zaman örgütlü bir hareket ya da okul oluşturmayan 98 Kuşağı yazarları değişik alanlarda, değişik üsluplarda ürün verdiler. İspanya'nın sorunlarına yaklaşımlarıda ve önerdikleri çözümlerde ender olarak görüş birliğine vardılarsa da, İspanyol halkını sarsarak içinde bulunduğu kayıtsızlıktan kurtarmak ve ulusal gururu canlandırmak gibi ortak bir amacı paylaşıyordu.
Joaquín Costa, Ángel Ganivet ve Miguel de Unamuno[3] genellikle 98 Kuşağı'nın habercileri sayılırlarsa da pek çok edebiyat tarihçisi Ganivet'i ve çoğu zaman Unamuno'yu topluluktan sayarlar. Kuşağın öbür önemli kişileri Azorín, filozof ve eleştirmen Jose Ortega y Gasset, romancılar Pío Baroja[4], Vicente Blasco Ibáñez ve Ramón María del Valle-Inclán, şair Antonio Machado ve şair Manuel Machado'dur.
Bu yazarlar İspanyol edebiyatını yeniden canlandırırken romana ciddi bir amaç kazandırmış ve eleştirel, psikolojik, felsefi her türlü denemeyi saygın bir edebi konuma yükseltmiştir. Aynı zamanda İspanyolların edebiyat ve düşünce alanlarındaki yabancı akımları da tanımasını, böylece kendi değerlerini dünya edebiyatı bağlamında yeniden değerlendirilmelerini sağladılar. 98 Kuşağı 20. yüzyılda İspanyol kültürel gelişiminin yolunu açan ulusal bilinci canlandırmada önemli rol oynadı.