Anomi

Anomi toplumun bireylerine az kültürel ve ahlaki rehberlik durumudur. Toplumun bireyle olan sosyal bağının kopması tanımıdır. Örneğin haksız yönetim sonuçunda sosyal kimliğin bireysel düzeye inerek ufak parçalara indirgenmesi ve bireyin toplum değerlerine karşı verebilinir.

Bu terim Fransız sosyolog Émile Durkheim tarafından Suicide (1897) kitabında popüler hale gelmiştir.

Émile Durkheim'e göre Anomi daha çok bireysel ve grup standartları arasındaki farktan, sosyal standardların aşırı genel olmasından ve sosyal etiğin eksikliğinden kaynaklanır. Bu durum toplumda moral çökmesi ve hukuk eksikliğine yol açar.

Anomi sosyal kural eksikliği değil, bireysel ve toplumsal normlar arasındaki uyușmazlık veya fark olarak kısaca tanımlanabilinir. Örneğin, aşırı kuralcı toplumlarda, bireyselliğin kısıtlanması gibi. Bu tür yönetim altında bulunan bireyler arasında intihar oranının yüksek olduğu gözlemlenmiştir.

"Anomie" (a:nefiy takısı, nomia: kanun, nizam) kanunsuzluk, sabit bir kanun yokluğu (*) Düzeni sağlayan ahlak ve hukuk kuralları ortadan kalkınca toplumun bütününü kucaklayan hastalık. Tarihin belli dönemlerinde, davranışları biçimlendiren ve idealleri inşa eden değerler sistemi ile fertler arasındaki münasebetler altüst olur. Bu buhran toplumun bütününü sardığı zaman "anomie" vardır; "anomie" dayanışmanın yok oluşudur.(**)