Anthony Caro
Anthony Alfred Caro (8 Mart 1924 New Malden, Büyük Londra - 23 Ekim 2013,[1] Londra), İngiliz soyut heykeltıraştır ve eserleri "bulunmuş" endüstriyel nesnelerden oluşan metal asambleleri ile karakterize edilebilir.
Caro Charterhouse School ve Christ's College, Cambridge'te eğitim görerek mühendislik dipolması almıştır. 1946 yılında Kraliyet Donanması'ndan ayrıldıktan sonra bir yıl boyunca Regent Street Polytechnic'te (şimdi Westminster Üniversitesi) heykel çalışmaya başladı. 1947 yılında Kraliyet Akademi Okullarına geçti ve burada 1952'ye kadar kaldı.
Anthony Caro, 1950'lerde Henry Moore'un asistanı olarak çalışırken modernizm ile tanıştı. 1960'ların başında ABD'li heykeltıraş David Smith ile tanıştırıldıktan sonra figüratif çalışmayı bırakarak I profil çubuklar, çelik plakalar ve ızgaralar gibi metal malzemeleri kaynatarak ve cıvata ile tutturarak heykel yapmaya başladı. Sıklıkla bitirdiği eserlerini cesur tek renkle boyamıştır.
Caro 1950'lerin sonunda uluslararası alanda tanındı ve özellikle ABD'de popülerdi. Aynı zamanda şimdi Londra'da Central Saint Martins College of Art and Design olan St Martins School of Art'ta çalışırken, bir zamanlar asistanı olan Phillip King gibi genç Britanya soyut heykeltıraş nesline ilham kaynağı olmuştur. Bu grubun içinde Bruce McLean, Barry Flanagan, Richard Long ve Gilbert ve George sayılabilir. Birkaç eski öğrencisi ile birlikte, "Yeni Sanat"ta Britanya etkisini temsil eden "Primary Structures" adlı 1966 New York Yahudi Müzesi'ndeki bir çalışmaya davet edilmiştir.
Caro 1963'ten 1965'e kadar ressam Jules Olitski ve heykeltıraş David Smith ile birlikte Bennington College'da öğretmenlik yaptı.
Sıklıkla heykeli kaideden indirme yeniliği ile anılır. Hâlbuki Smith ve Brancusi aynı yönde adımlar atmıştır. Caro'nun heykelleri genellikle kendi üzerinde durabilir ve doğrudan yere konur. Böyle yaparak izleyici ve eser arasında bir bariyer ortadan kaldırılır. İzleyici her yönden yaklaşarak sanat eseri ile etkileşime girmeye davet edilir.
1980'lerde Caro'nun eserleri klasik Yunan figürlerinden daha edebi elemanlar alarak yön değiştirdi. Daha sonraları büyük ölçekli enstalasyon eserleri ile ilgilendi. Bu büyük eserlerden bir tanesi olan, Sea Music (Doğu Müzik) Dorset'te Poole limanında bulunur. 80nci yaşgününü kutlamak için 2005 yılında Tate Galerisi tarafından bir retrospektif sergi düzenlendi. 1987'de Sir unvanı verildi.
2008 yılında Fransa'da Bourbourg'da Saint Jean-Baptiste Kilisesinde "Chapel of Light" (Işık Şapeli) enstalasyonunu yaptı.
1949 yılında ressam Sheila Girling ile evlendi ve iki erkek çocukları oldu.
Kaynakça
- Busch, Julia M., A Decade of Sculpture: the New Media in the 1960s (Philadelphia: The Art Alliance Press & London: Associated University Presses, 1974). ISBN 0-87982-007-1.
- Whelan, Richard, Anthony Caro (New York: E. P. Dutton & Co., Inc., 1975). ISBN 0-525-47400-5.....
- Barker, Ian, Anthony Caro: Quest for the New Sculpture (Aldershot: Lund Humphries, 2004) ISBN 978-0-85331-910-8.
- Reid, Mary, Anthony Caro: Drawing in Space (Farnham: Lund Humphries, 2009) ISBN 978-1-84822-030-0.
- Wilkin, Karen, Anthony Caro: Interior and Exterior (Farnham: Lund Humphries, 2009) ISBN 978-1-84822-031-7.
- Julius Bryant, Julius, Anthony Caro: Figurative and Narrative Sculpture (Farnham: Lund Humphries, 2009) ISBN 978-1-84822-032-4.
- Westley Smith, H.F., Anthony Caro: Small Sculptures (Farnham, Lund Humphries, 2010) ISBN 978-1-84822-051-5.
- Moorhouse, Paul, Anthony Caro: Presence (Farnham, Lund Humphries, 2010) ISBN 978-1-84822-053-9.
- ↑ "Sculptor Sir Anthony Caro dies" (İngilizce). BBC. 24 Ekim 2013. 11 Ekim 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://web.archive.org/web/20141011190549/http://www.bbc.co.uk/news/entertainment-arts-24654484. Erişim tarihi: 27 Ekim 2013.
Dış bağlantılar
- Anthony Caro at Sculpture.org.uk
- Portfolio
- Exhibition at the Tate Britain, 2005
- Leading sculptors mark school's 75th birthday, The Guardian, 2 June 2003
- Anthony Caro at Mitchell-Innes & Nash Gallery
- Caro's work in focus on Tate Online
- Sir Anthony Caro on his metal, The Independent, 2008