Apeiron

Apeiron (ἄπειρον) Antik Yunancada "sınırlı olmayan" anlamına gelir. Sözcüğün başındaki "a" eki olumsuzluk ekidir. Etimolojik olarak "sınırlı olmayan" anlamına gelse de, apeiron kelimesi sadece niceliksel bir anlam taşımaz; aynı zamanda "belirlenemez olan" anlamında da anlaşılmalıdır.

Felsefede Apeiron

Apeiron Anaximandre'nin arkesidir. Anaximandre tarafından bir arke olarak ortaya atılma nedeni; Anaximandre'nin çağdaşı olan Thales'in "su" arkeasını yetersiz bulmasıdır. Anaximandre'ye göre; "adalet"in sağlanabilmesi için toprak, ateş, hava ve su arasında sürekli birbirlerinin var oluşuna ve yok oluşuna sebep olan bir denge olması gerekir. Arkenin toprak, ateş, hava ya da su elementlerinden birisi olması halinde, arke olarak belirlenen element dengeyi kendinden yana bozacaktır ve mevcudiyeti sağlayan çatışmalı denge bozulacaktır. Ancak mevcudiyetin sürekliliği gözlemlenebilir açık bir gerçek olduğuna göre arkenin bu dört maddeden biri olması mümkün değildir. Ayrıca Anaximandre'ye göre arkenin somut olarak belirlenemez, "dünyada olmayan" olması da gereklidir.

Apeiron Anaximandre'nin fragmanlarından da bildiğimiz kadarıyla her şeyin kendisinden doğduğu ve kendisinde yok olduğu "burada olmayan" tanımlanamaz, belirlenemez, sınırsız olandır.