Arpağ
Arpağ - Türk ve Altay mitolojisinde ve halk kültürlerinde efsun[1] anlamına gelir. Büyülü söz, mistik dua, sihir demektir. Arbağ (Arba) veya Arvağ (Arva) olarak da söylenir. Yine aynı kökten türeyen Arvaş, Arbaş, Arbış, Arbuz sözcükleri de aynı anlamları içerir.
Anlam ve İçerik
Arbağçı denilen efsuncular tarafından okunur. Hastaları iyileştirmek, kötülükleri ve kötü ruhları savuşturmak için yapılan duadır. Örneğin yılanın zehrinin etkisini yok etmek veya yılan, akrep gibi hayvanların sokmasını engellemek için yapılan ve okunan arpağlar vardır. Bu arpağlar sonucu yılanın veya akrebin sokmadığı inancı Anadolu’da bugün bile yaygındır. Arbamak veya Arvamak (yani Efsun Yapmak)[2] fiili Anadoluda halk ağzında kullanılmaya devam etmektedir. Gözboyamak, gözbağı yapmak, sihir yapmak demektir. Bir takım sihirli sözler ve dualarla nesnelerin ve insan yaşantısının doğal akışını etkilemeyi amaçlar.
Etimoloji
(Ar) kökünden türemiştir. Arbamak fiilinden türetilmiştir. Şaşırtmak anlamı vardır. Kökte araya girmek içeriği bulunur. Büyü yapan kişi, ruhlarla veya doğaüstü güçlerle insanların ve doğal süreçlerin arasına girmektedir. Er kökü ise ulaşmak (ermek) manasını barındırır ki, gizli bilgilere ve varlıklara erişmek demektir. Tunguzca Ar yapmak, çalışmak anlamlarına geldiği gibi, korku, kötüruh görmek gibi anlamlarda taşır. Moğolca Ar kökü yol, yöntem içeriği barındırır.
Kaynakça
- Türk Söylence Sözlüğü, Deniz Karakurt, Türkiye, 2011, (OTRS: CC BY-SA 3.0)
Dipnotlar
- ↑ Türk Mitolojisi Ansiklopedik Sözlük, Celal Beydili, Yurt Yayınevi (Sayfa - 66)
- ↑ Divanü Lûgat-it-Türk de Şamanizme Ait Kelimeler, Abdülkadir İnan