Büyük Beyoğlu Yangını

Büyük Beyoğlu Yangını, 5 Haziran 1870'te yaşanan, Beyoğlu tarihinin en büyük yangını.[1] Osmanlı İmparatorluğu’nda yangın güvenliği ve yangın sigortası için bir başlangıç olmuş, Beyoğlu bugünkü şeklini bu yangından sonra almıştır.[2]

Büyük Beyoğlu Yangını 5 Haziran 1870 Pazar günü öğleden bir saat sonra Feridiye Sokağı’nda Macar Riçini’nin kiracı olarak oturduğu evde çıktı, söndürme çalışmalarına karşın ahşap evler arasında çıktığı ve o gün hava çok rüzgarlı olduğundan değişik yönlerde beş-altı kola ayrılarak genişledi. Yangın Galatasaray'dan Cadde-i Kebir (İstiklal Caddesi) boyunca Taksim'e, aşağı kesimlerde de Tarlabaşı'na, Bülbül Deresi'ne, Sururi Mahallesi'ne, Aynalıçeşme'ye, İngiliz Sarayı yönüne, Kalyoncukulluğu'na yayıldı.

Çoğunluğunu konut ve ticaret yapılarının oluşturduğu kayıplar arasında otel, gazino, tiyatro ve elçilik binası (İtalyan Sefarethanesi) gibi binalar vardı. Çok sayıda insan da yanarak ya da boğularak öldü. Beyoğlu Belediyesi Altıncı Daire’nin raporuna göre bu yangında 65 cadde ve 163 mahalle içeren toplam 8.000 bina yok oldu.[2]

Büyük yangın, 1870’den itibaren Beyoğlu’nun Taksim-Galatasaray kesiminde geniş boş alanlar yaratmıştır. Yangından sonra yeniden yapılanma sürecinde, eskisine göre çok daha kaliteli taş ve döküm demir gibi iyi malzemeden daha sağlam binalar yapılmış, cepheleri oymalı ve heykelli bina tipleri Beyoğlu’nun hem ana caddesini hem ara sokaklarını süslemeye başlamıştır. İki üç katlı binalar yerine çok katlı apartmanlara geçilmiştir.

Büyük Beyoğlu Yangından sonra, Beyoğlu’ndaki elçilikler, yabancı misyonlar, Levantenler kendilerine yeni bir yerleşim alanları aramışlar, bir yandan Ayaspaşa-Gümüşsuyu çevresine, öte yandan Taksim’den Şişli’ye doğru yönelmişler, Pangaltı, Harbiye ve Osmanbey civarında kagir iki-üç katlı binalar yaptırmışlardır. Matbaa-i Osmaniye’yi kuran Osman Bey de, Harbiye ile Şişli arasında geniş bir arazi satın alarak bu arazide konak yaptırmıştır.

Büyük Beyoğlu Yangınıyla birlikte Osmanlı Devleti'nde düzenli itfaiye teşkilatı kurulmuş, sigortacılık yaygınlaşmıştır.[2]

Kaynakça

  1. ↑ Necdet Sakaoğlu, "Yangınlar", Dünden Bugüne İstanbul Ansiklopedisi, c. 7, s. 435-436, (1994) ISBN 975-533-005-4.
  2. 1 2 3 Kılıç, Abdurrahman. "Büyük Beyoğlu Yangını". yangın.org. http://www.yangin.org/dosyalar/buyuk_beyoglu_yangini.pdf. Erişim tarihi: 17 Şubat 2014.
This article is issued from Vikipedi - version of the 10/30/2016. The text is available under the Creative Commons Attribution/Share Alike but additional terms may apply for the media files.