Bağlılık (psikoloji)

Bağlılık kuramı psikolojisinde, bağlılık birisinin yanında bulunan kişinin, örneğin annesi gibi, çeşitli davranışsal sistemlerdeki etkinliğinin olası sonucudur[1] Büyümekte olan birinin başka birinin yanında olması ile birlikte bir "bağlılık" davranışı, dönemi ve süreci olduğu ilk olarak 1956’da İngiliz gelişimsel psikologu John Bowlby tarafından geliştirildi.

Bağlılık kuramı çocuk ile ona bakan kişi arasında gelişen bağ ve bunun sonucunda çocuğun ortaya çıkan kendisi ile ilgili kavram ve sosyal dünya hakkında görüşlerinin gelişmesiyle ilgilenir. Bağlılık kuramının ilk resmî tanımı olan Bowlby'nin kuramı (1969, 1973, 1980), evrimsel-etolojik bir yaklaşımdır (Ainsworth et al., 1978). Bu görüşe göre bebeklerin bağlılık davranışları belirgin ve hedeflere göre düzenlenen bir davranış sistemiyle kontrol edilir. Bu sistemin hedefi, büyüten ve besleyen erişkinin yanında kalma ve çocuğun güvenliğini, hayatta kalmasını sağlamadır. (Bowlby, 1969).

Notlar

  1. ↑ Bowlby, John (1999). Attachment and Loss: Vol I, 2nd Ed.. Basic Books. s. xvi-xvii, 172-73. ISBN 0-465-00543-8. (İngilizce)
This article is issued from Vikipedi - version of the 9/28/2014. The text is available under the Creative Commons Attribution/Share Alike but additional terms may apply for the media files.