Batiyal zon

Batiyal zon, göllerde ve denizlerde taban ya da dip çökeltilerinin bulunduğu tabakadır. Okyanus yüzeyinin altında -200 m ile -4000 m arasındaki tabakaya denir[1].

Kıyı çizgisinden başlayarak gölün en derin bölgesine kadar olan tüm dipler.[2]

Bentik bölgenin bölümleri

Kıyıdan itibaren okyanusun en derin alanına kadar olan okyanus tabanına Bentik bölge adı verilir. Bentik bölge derinlik ve içerdiği bitki türlerine göre 4 bölüme ayrılır;

Batiyal ortam (Kıta yamacı veya kıta yokuşu ortamı) :

Kıt'a sahanlığında eğim yaklaşık 1 derece civarındadır. Kıta yamacında ise eğim ortalama 4 derecedir. Bu yüzeyler çoğu zaman düzgün olmayıp, engebelidir. Kıt'a sahanlığı ve yamaç üzerinde deniz altı kanyonları yer alır. Kıta yamacı üzerinde genellikle kırıntılı bir sedimantasyon söz konusudur. Bunun yanında kimyasal çökellerden karbonatlar da çökelebilir. Kıta yamacı ve kıta yokuşunda çökelen kırıntılılara türbidit adı verilir. Bunun yanında slumplar, moloz akmaları ve olistostromlar meydana gelebilir.[4]

Bentos

Deniz ya da göllerin diplerinde yaşayan bitki ve hayvanlardır. Bazıları tabanda hareket ederek (Örn: yengeç, deniz yıldızı vb.)bazıları ise hareketsiz(Sesil) (Örn: sünger, mercan, balanus vb.) olarak yaşarlar.[5]

Bentik canlılar

Deniz ekosisteminde yaşayan bentik omurgasız organizmalar denizlerdeki besin zincirinin fitoplanktonik ve zooplanktonik organizmalardan sonraki üçüncü halkasını oluşturmaktadır.[6]

Ayrıca bakınız

Kaynakça

This article is issued from Vikipedi - version of the 12/22/2016. The text is available under the Creative Commons Attribution/Share Alike but additional terms may apply for the media files.