Bulanık mimari mekân analizi
Bulanık mimari mekân analizi (Bulanık çıkarım sistemi temelli mimari mekân analizi olarak da bilinir) her türlü mimari örgütlenme içerisindeki mekân oluşum ve yoğunluğunu inceleyen bir mekân analizi modelidir.[1][2]
Bulanık mimari mekân analizi mimarlık, iç mimarlık, kentsel planlama vb. mekân tasarımı alanlarında kullanılmaktadır.
Bulanık mimari mekân analizi
Bulanık mimari mekân analizi, mekân dizimi[3][4] (İngilizce: space syntax) ve derinlik analizi[5] (İngilizce: isovist analysis) teorilerinden Burçin Cem Arabacıoğlu tarafından, bulanık mantık temelli bir Mamdami bulanık çıkarım sistemi yardımı ile geliştirilmiştir. Bulanık mimari mekân analizi modeli, bir mimari mekânı, algılanabilir mimari elemanlarını sınır ve vurgu karakteristik ve yoğunlukları bağlamında değerlendirerek analiz etmektedir. Model diğer mekân analizi yöntemlerinden farklı olarak mimari mekân algısının çok duyulu özelliğine uygun olarak analiz edebilme imkânı sunmaktadır.
Kaynakça
- ↑ Arabacıoğlu, Burçin Cem (2010). "Using fuzzy inference system for architectural space analysis", Applied Soft Computing 10 (3): 926–937. DOI:10.1016/j.asoc.2009.10.011
- ↑ Arabacıoğlu, Burçin Cem (2007) "Mimarlıkta mekân analizi için bulanık çıkarım sistemi temelli bir model önerisi", Arkitekt, 74, 512/513, 32-45.
- ↑ Hillier, Bill and Hanson, Julienne (1984), "The Social Logic of Space", Cambridge University Press: Cambridge.
- ↑ Hillier, Bill (1999), "Space is the Machine: A Configurational Theory of Architecture", Cambridge University Press: Cambridge.
- ↑ Turner, Alasdair; Doxa, Maria; O'Sullivan, David and Penn, Alan (2001). "From isovists to visibility graphs: a methodology for the analysis of architectural space". Environment and Planning B 28 (1): 103–121. DOI:10.1068/b2684
Ek okuma
- Arabacioglu, Burcin Cem (2010). "Using fuzzy inference system for architectural space analysis". Applied Soft Computing 10 (3): 926–937. DOI:10.1016/j.asoc.2009.10.011. http://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S1568494609002014.
- Cekmis, Asli; Hacihasanoglu, Isis; Ostwald, Michael J (2013), "A computational model for accommodating spatial uncertainty: Predicting inhabitation patterns in open-planned spaces", Building and Environment, DOI:10.1016/j.buildenv.2013.11.023, http://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0360132313003430.
- Dutta, Kamlesh; Sarthak, Siddhant (2011), "Architectural space planning using evolutionary computing approaches: a review", Artificial Intelligence Review 36 (4): 311–321, DOI:10.1007/s10462-011-9217-y, http://www.springerlink.com/content/r23uw48j6n5w1117/.
- Indraprastha, Aswin; Shinozaki, Michihiko (2011), "Elaboration Model for Mapping Architectural Space", Journal of Asian Architecture and Building Engineering 10 (2): 1–8, http://www.ar.itb.ac.id/aswin/wp-content/uploads/2011/09/19AP12.pdf
- Lin, Yuan Horng (2013), "Fuzzy Kappa Coefficient with Simulated Comparisons", Applied Mechanics and Materials 303-306: 372-375, DOI:10.4028/www.scientific.net/AMM.303-306.372, http://www.scientific.net/AMM.303-306.372
- Wurzer, Gabriel (2013), "In-process agent simulation for early stages of hospital planning", Mathematical and Computer Modelling of Dynamical Systems: Methods, Tools and Applications in Engineering and Related Sciences 19 (4): 331–343, DOI:10.1080/13873954.2012.761638, http://www.tandfonline.com/doi/abs/10.1080/13873954.2012.761638.
- Yang, Xin; Xu, Duan-qing; Zhao, Lei (2013), "Efficient data management for incoherent ray tracing", Applied Soft Computing 13 (1): 1–8, DOI:10.1016/j.asoc.2012.07.002, http://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S156849461200302X.