Carlos Gardel
| Carlos Gardel | |
|---|---|
 | |
| Genel bilgiler | |
| Doğum adı | Charles Romuald Gardes |
| Doğum |
11 Aralık 1890 Toulouse, Fransa |
| Ölüm |
24 Haziran 1935 (44 yaşında) Medellín, Kolombiya |
| Köken | Buenos Aires, Arjantin |
| Tarzlar | Tango |
| Meslekler | Şarkıcı, şarkı sözü yazarı |
| Çalgılar | Vokal |
| Etkin yılları | 1917–1935 |
Carlos Gardel (d. 11 Aralık 1890, Toulouse, Fransa - ö. 24 Haziran 1935, Medellín, Kolombiya), tango tarihinin unutulmaz figürlerinden birisidir. Fransa'da doğmuştur. Kendisine “Carlitos”, “Tango'nun Kralı”, “El Mago” (Sihirbaz) ve ironik bir biçimde “El Mudo” (Sessiz) gibi isimler yakıştırılmıştır.
Gardel'in Alfredo La Pera ile birlikte ortaya çıkardıkları günümüzde artık klasikleşmiş tangolar arasından en önemlileri şunlardır: Mi Buenos Aires querido, Cuesta abajo, Amores de estudiante, Soledad, Volver, Por una cabeza and El día que me quieras.
Büyük bir bölümü Astor Piazzola'nın daha modern altyapılı ve enstrumental tangoları üzerine kurulu "tango" (carlos saura) filminde dahi filmdeki yönetmen/koreograf tayfasının topluca beyaz perdede Carlos Gardel izleme sahnesi ile 1930'ların başından bir videosu ile filmde yer alabilmiş bütün Dünyada tangonun kralı kabul edilen tango deyince ilk akla gelen kişiliktir
Bir uçak kazasında ölümünden bu yana (1935) yazdığı/söylediği halis Buenos Aires tangolarının üstüne aynı duygusal yoğunluğu taşıyan tango söylenemediği, bestelenemediği tümünün Gardel'in gölgesinde kaldığı çoğu kişi tarafından söylenir; bu kadar sevilmesi sayılmasından dolayı birçok filmde (Hollywood filmleri de dahil) Carlos Gardel tangoları kullanılmış, film karakterleri filmin bir sahnesinde mutlaka Carlos Gardel şarkıları ile tango yapmışlardır.
Örneğin; Micheal Radford'un neredeyse herkesi ağlatan "Il Postino" filminde, ülkesi Şili'den Sicilya'nın bir köyüne sürülen şair Pablo Neruda, (Philippe Noiret) ile eşinin köy evinin salonunda Carlos Gardel'in "Madreselva"sı ile yaptıkları tango sahnesi unutulmazdır.
