Cevdet Çağla
Ahmet Cevdet Çağla (d. 1900, İstanbul - ö. 22 Şubat 1988, İstanbul), başarılı şarkılarıyla Hacı Arif Bey geleneğini sürdüren besteci.
Yedi yaşında Batı tarzı keman öğrenmeye başladı. Bir yandan da Musullu Hafız Osman Efendi'den Türk müziği dersleri aldı. Kadıköy Sultanisi'ni bitirdikten sonra girdiği Bebek'teki Fransız okulunun orkestrasında keman çaldı. 1916'da Maarif Nezareti tarafından müzik öğrenimi görmek üzere Berlin'e gönderildiyse de, 1918'de öğrenimini tamamlayamadan İstanbul'a döndü. Çok geçmeden Reşat Erer'in yerine kemancı olarak Darüttalim-i Musiki'ye girdi. On beş yıl bu toplulukta çaldı. 1926'da açılan İstanbul Radyosu'nun ilk saz sanatçılarından olan Çağla, 1938-50 arasında Ankara Radyosu'nun kadrosunda yer aldı. 1950-56 arasında İstanbul Radyosu Türk Müziği Şubesi müdürlüğü yaptı. 1956-59 arasında Bağdat Konservatuvarı'nda ders verdi. 1959'dan sonra İstanbul Radyosu Müzik Yayınları müdürlüğünde bulundu. 1965'te şef prodüktörlükten emekli oldu. Daha sonra da ölümüne değin özel sözleşmeyle kemancı olarak radyoda çalıştı.
Cevdet Çağla'nın besteleri içinde çoğunluğu oluşturan şarkıları, gelenekten kopmamış, ama özgün müzik cümleleriyle örülmüştür. En tanınmış şarkıları arasında "Gelmiyorsun yakıyor bağrımı hicranın eli" (kürdilihicazkâr), "Şimdi hatırda mıdır âşık-ı nâlân acaba" (kürdilihicazkâr), "Nur salkımısın" (kürdilihicazkâr), "Baharda bu yıl melâl var yüzün gibi" (nihavend), "Bir dert gibi akşam suların koyuna indi" (nihavend), "Şu göğsüm yırtılıp baksan dikenler aynı güldendir" (hüzzam), "iftirakınla efendim bende takat kalmadı" (nişaburek), "Gül açar bülbül öter yaz geçer" (karcığar), "Hicran gibi âlemde elîm derd-i ser olmaz" (şevkefza), "Ol serv-i revan boş kodu gülzarımı eyvah" (hicazkâr) ve "Kaçıncı fasl-ı bahar bu solar gider emelim" (sultanîyegâh) sayılabilir.[1]
Kaynakça
Dış Bağlantılar
- Cevdet Çağla, Musiki Kılavuzu