Dijital Kayıt Cihazı

DVR ya da Digital Video Recorder olarak da bilinir. Analog video sinyallerini önce sayısala dönüştüren ve sabit disk (HDD) içerisinde depolayan kayıt cihazıdır. Genel olarak elektronik güvenlik endüstrisinde kullanılırlar. Kişisel kullanıma özgü versiyonları PVR Personal Video Recorder olarak bilinir. Günümüzde DVR'ların 4, 8, 16, 24, 32 ve 64 kanal çeşitleri bulunmaktadır.

Tarihçe

Yaygın bir görüşe göre DVR'ların atası PVR'lardır. Zira VCR Video Casette Recorder'ların henüz hala yaygın olarak kullanıldığı 90'lı yılların sonunda ilk defa canlı TV yayını kaydedebilen PVR'lar kullanılmaya başlandı. PVR'ın bir ihtiyaç haline gelmesi aslında sabit disk teknolojisinde gelişmelerdir. Sabit diskler 3.5 inçlik boyutu ve yükselen depolama kapasiteleriyle video kasetlerin yerini son derece hızlı bir biçimde aldı.

Nihayetinde video güvenlik teknolojisi de dijital devrimi çok hızlı yaşadı. Önceleri etiketlenen kasetlerin saklanması esasına dayalı video kayıt arşivi; yerini dönüşümlü (cycle) kayıt yapabilen ve verinin sıkıştırılarak kaydedildiği dijital ortama bıraktı. VCR döneminde tek bir bölünmüş video ekranı en fazla 960 saat depolanabilirken dijital devrimle birlikte limitler de kalkmış oldu. Öncelikle her bir kamera girişi ayrı ayrı yapıldığından görüntüleri de birbirinden bağımsız saklanabilir hale geldi. Üstelik buna rağmen haftalarca kayıt tutulabilmekteydi.

Günümüzde Dijital Kayıt Cihazları D1 çözünürlükte bile haftalar hatta aylarca kayıt yapabilmektedir.

Ayrıca bakınız

This article is issued from Vikipedi - version of the 5/28/2015. The text is available under the Creative Commons Attribution/Share Alike but additional terms may apply for the media files.