Güneyli Baptist Toplumu

Güneyli Baptist Toplumu veya Güneyli Baptist Konvansiyonu (İngilizce Southern Baptist Convention), ABD merkezli, muhafazakar ağırlıklı[1] bir Hristiyan mezhebidir. Güneyli ismi, mezhebin kurulduğu ve kökleştiği Güney ABD'den gelir. Mezhep, kuzeyli Baptistler ile kölelik sorunu dolayısıyla arasının açılması neticesinde ilk kez 1845'te Georgia'nın Augusta şehrinde bağımsız kilise olmuştur.

42 binden fazla kilisesi ve 16 milyondan fazla üyesiyle bugün dünyanın en büyük Baptist mezhebi ve ABD'deki en büyük Protestan gruptur.[2] Güneyli Baptistler, halka açık suya daldırmalı vaftiz usulü ile din değiştirme eylemine çok önem veriyorlar ve ayrıca küçüklerin vaftiz edilmesine topluca karşı çıkıyorlar.[1] Bu nedenle henüz inanan vaftizi olmamış küçükler istatistiksel verilerde üye sayısına dahil edilmiyor. GBK kiliseleri öğretide ve uygulamada Evanjelisttir. Her bir Baptist kilisesine özerklik tanıyan cemaatçi özerklik sisteminden dolayı İncil'in çeşitli yorumlarından kaynaklanan kendine özgü inançlarda çeşitlilik görülüyor. Tarih boyunca Baptistler kilise-devlet ayrımını ve inanç özgürlüğünü teşvik etme hususunda kilit konumda yer aldılar.

1940'lardan itibaren GBK bölgesel kimliğini kısmen yitirdi.[3] Güney ABD'de halen çok yoğun olmakla birlikte Amerika boyunca 42 eyalette cemaatleri vardır.[1]

Tarihçe

Amerika'ya geliş

Amerika'daki kolonilere yerleşen ilk Baptistlerin büyük kısmı onyedinci yüzyılda, farklı dinî görüşlerinden dolayı kraliyetin ve kilise devletinin verdiği sıkıntılardan kurtulmak amacıyla İngiltere'den geldi. Roger Williams ve Dr. John Clarke gibi kimi Baptistler 1630'larda New England'a göç ettiler.

Güney ABD’in en eski Baptist kilisesi olan İlk Baptist Kilisesi 1682’de Peder William Screven liderliğinde Charleston, Güney Karolina’da örgütlendi. 1715’te Virginia kolonisinde Robert Norden’ın dinî liderliğinde ve 1727’de Kuzey Karolina’da Paul Palmer’ın dinî liderliğinde birer Baptist kilisesi örgütlendi. 1740’larda Kuzey Karolina’da, Güney Karolina’da ve Virginia’da olmak üzere yaklaşık 300-400 üyeli yedi sekiz tane Baptist kilisesi vardı.[4]

Amerikan İhtilali öncesi Virginia’da ve birçok güney kolonisinde Anglikan Kilisesi resmî kiliseydi ve aynen Büyük Britanya’da olduğu gibi vergilerden pay alıyordu. Anglikan Kilisesi, Güney’de Baptistlerin hızlı bir şekilde yayılmasına karşı durdu. Başta Virginia olmak üzere, Baptist vaizler hakkında, Anglikan kilisesi tarafından verilmiş bir yetkileri olmadan vaazlar vermek suretiyle "huzuru bozmak" gerekçesiyle kovuşturma açıldı. Patrick Henry ve James Madison’ın Baptist vaizleri savunması dünyada inanç özgürlüğü adına kayda değer bir gelişme sayılan Amerikan İhtilali’nden kısa bir süre önce gerçekleşmişti. Daha sonra Madison dinî özgürlüklerin anayasal güvence altına alınmasının önemine dair görüşlerini ortaya koydu ve bu görüşlerinin anayasada yer almasını sağladı. Bu nedenle, İhtilal gerçekleştiğinde Baptistler aktif birer vatansever olarak ihtilal girişiminde yer aldılar.

Kuruluş sancıları

1800’lerin ortalarına gelindiğinde, Kuzey’in sanayicileri, Batı’nın çiftçileri ve Güney’in büyük çiftlik sahibi çiftçileri arasında toplumsal, kültürel, ekonomik ve siyasi birçok farklılık başgösterdi. Bunun neticesinde üç ayrı Baptist toplumu ortaya çıktı: Üç Yıllık Toplum, Vatani Görev Cemiyeti ve Güney’deki Baptistleri.

Kölelik, Baptistler arasında en ihtilaflı konuydu. Bağımsızlık Ayaklanması’ndan önce Güney’deki ilk Baptist ve Metodist Evanjelistler –Afroamerikanları da kapsayan- Tanrı huzurunda bütün insanların eşit olduğu tezini destekliyorlardı. Bu gruplar, sınıfsal ve ırksal ayrıma karşıydılar ve büyük çiftlik sahiplerinden köleliği kaldırmalarını istiyorlardı.[5]

Baptistler Güney ABD’de sosyal konumlarını sağlamlaştırmak için mücadele ettiler. Neticede, yeni nesil Baptist vaizler topluma varlıklarını kabul ettirdiler. Zengin tabakaya kölelik sorunu hakkında kafa tutmak yerine İncil’i tercüme ederek İncil’in öğütlerinin hayata geçirilmesine uğraş verdiler. Ayaklanma’dan yaklaşık yirmi yıl sonrasına gelindiğinde vaizler kölelerin azad edilmesi için sahiplerine ricada bulunmayı bıraktı.[6] Baptist din adamlarının birçoğu papazların da köle sahibi olma haklarını karumaktan yana bir tutuma büründü. .[7] Üç Yıllık Toplum ve Vatani Görev Cemiyeti ise kölelik hakkındaki tarafsızlıklarının sürdüğünü bildirdi.

Georgia Baptistleri Vatani Görev Cemiyeti’nin iddia ettiği üzere tarafsız olup olmadığını anlamak için bu topluluğa köle sahibi birisini Güney’de misyonerlik görevi için önerdi. Cemiyetin yönetim kurulu bu teklifi reddetti ve Güneyli Baptistler bunu haklarının ihlali olarak gördüler.[8]

Amerikan Baptist Vatani Görev Cemiyeti’nin[9] ABD’nin güney bölgesinden kadroya aldığı misyonerlerin sayısının diğer bölgelerden misyonerlerin sayısına oranla az oluşu Güney’deki kiliseleri rahatsız eden ikinci bir husus olarak ortaya çıktı. Bu durum, Cemiyet’in köle sahiplerini misyoner olarak atamamasının bir sonucu gibi görünüyordu.[10]

Farklı bölgelerdeki Baptistler mezhepsel örgütlenme açısından da farklılaştı. Kuzeydeki Baptistler, yıllık görevlerini yapan bireylerden oluşan ve her bir topluluğun birer rahipliği olan gevşek yapıda bir yönetim biçimini tercih etti. Güney bölgelerdeki Baptist kiliseleri ise –bütünü örnek alan parçalar şeklinde kendini düzenleyen kiliselerden oluşan- daha merkezi bir yapılanmayı seçtiler ve çeşitli rahiplikler aynı mezhepsel örgütlenmenin çatısı altında toplandı.[11]

GBT’nin kuruluşu

Kölelik kurumuna yönelik ulusal çaptaki eleştiriler sebebiyle Güneyli Baptistlerde gittikçe artan rahatsızlık ve huzursuzluk sonucunda Güneyli Baptisler ulusal Baptist örgütlerinden ayrıldılar ve Mayıs 1845’te Augusta, Georgia’da İlk Baptist Kilisesi’ni kurdular.[12] Bu tarihi toplantıda yeni bir topluluk kurdular ve adını Güneyli Baptist Toplumu olarak belirlediler. Yeni topluluğun ilk başkanı olarak William Bullein Johnson’ı (1782-1862) seçtiler. William B. Johnson, 1841’de Üç Yıllık Toplum’un başkanlığını yürütmüştü.

Bölünme sonrasında yaşananlar ve ırkçılık konusundaki tutum

Beyazların üstünlüğünü ve kölelik kurumunu savunmaları neticesinde diğer Baptistlerden ayrılma kararının kalıcı etkileri uzun bir dönem boyunca devam etti. GBT’nin Vatani Görev Dairesi’nin 1968’de yaptığı bir araştırmanın sonuçları Güneyli Baptist cemaatler içinde sadece %11’lik bir kesimin Amerikan toplumunun Afrikalı köklerini kabul ettiğini ortaya koyuyordu.[13] Afroamerikalılar beyazların denetim altına alma teşebbüslerinden uzak ve kendilerine has bir Amerikan Hristiyanlığı uygulamaya koymak amacıyla toplanmaya başladılar. Baptist mezhebi içinde kalmakla birlikte Afroamerikanlar kendi ayrı topluluklarını oluşturdular.

Muhafazakar diriliş döneminde 1995’te GBT’de ırkçı köklerin terkedilmesi ve geçmişte köleliğin savunulmasından dolayı özür dilenmesi önergesi oylandı.[14] Irkçılıktan ötürü pişmanlık ifade edilmesini isteyen bu önerge GBT mezhebinin ilk dönemlerinde ırkçılığın önemli bir rol oynadığına dair ilk resmi kabul sayılıyor. Bugün itibariyle mezhep içerisinde etnik olarak çoğulcu kiliseler mevcut ise de halen Birleşik Devletler’de Baptist çoğunluğu eskinin köleci eyaletlerinden olan Baptistler oluşturuyorlar.[15]

Baptistler
serisi

Tarihsel Arka Plan
Hıristiyanlık
Genelciler · Özelciler

Öğretisel farklar
Sola scriptura
Cemaatçilik
Bütün inananların rahipliği
Ayinler
Kişisel ruhani özgürlük
Kilise-Devlet ayrımı
Dini makamlar
Günah çıkarma törenleri

Önemli kişiler
John Smyth · Thomas Helwys · Roger Williams · John Bunyan · Shubal Stearns · Andrew Fuller · Charles Haddon Spurgeon

Baptist Dernekler ve Topluluklar

Tarihsel ihtilaflar

Güney Baptist Toplumu, tarihsel gelişimi boyunca iç çekişmelerin yaşandığı çeşitli dönemler geçirdi. Mezhebin hiyerarşik bir yönetim yapılanmasının olmayışından dolayı ihtilaflar cemiyetin tüm fertlerine yayıldı.

Günümüz

GBT günümüzde bölgesel ve sınıfsal köklerinden çıkarak ABD’de ve küresel Hristiyan toplumunda büyük bir güce ulaştı. ABD’de her eyalette ve bölgede Güneyli Baptist cemaatleri mevcut, bununla birlikte mezhebin mensupları halen en yoğun olarak –topluluğun tarihsel kalesi konumundaki- Güney ABD’de yer alıyor.

Beyaz Saray'da Oval Ofis'te dönemin ABD başkanı George W. Bush Güneyli Baptist yönetimi ile görüşüyor. Soldan sağa George W. Bush, Dr. Morris Chapman, Dr. Frank Page ve karısı Dayle Page.

Topluluğun ulusal kapsamda faaliyet gösteriyor olmasından yola çıkarak bazı üyeler isim değişikliği teklifinde bulundu. 2005’te GBT Yıllık Mitingi’nde topluluğun isminin bölgeselliği çağrıştıran Güneyli Baptist Toplumu yerine daha ulusal bir çağrışıma sahip Kuzey Amerika Baptist Toplumu ya da Kutsal Kitap Baptist Toplumu[20] şeklinde değiştirilmesini önerdi. Öneriler reddedildi.[21]

İstatistiki Veriler

Üyeler

GBT, Amerika Birleşik Devletleri çapında 44,000 kilisede toplam 16.6 milyon üyesi olduğunu beyan etmektedir. GBT'nin yaptığı bir iç araştırmanın ortaya koyduğu verilere göre, GBT'ye bağlı Baptistlerin %38'i (üyeler, konuklar ve -henüz üye sayılmayan- çocukların da sayıldığı 6.138.776 kişi) kiliselerdeki başlıca dinî faaliyetlerde yer alıyorlar.[22]

Yıl Üyeler
1845 350,000
1860 650,000
1875 1,260,000
1890 1,240,000
1905 1,900,000
1920 3,150,000
1935 4,480,000
1950 7,080,000
1965 10,780,000
1980 13,700,000
1995 15,400,000
2000 15,900,000
2005 16,600,000
2006 16,306,246
2007 16,266,920
Kaynaklar[23][24]

GBT, Amerika Birleşik Devletleri'nin 50 eyaletinin her yanında toplam 1.200 yerel dernek, 41 eyaletteki Baptist toplumları ve kardeşliklerle örgütlenmiş durumdadır. "İşbirliği Programı" çerçevesinde Güneyli Baptistler dünya çapında 10.000'den fazla misyoneri bünyesinde çalıştırmaktadır.

Üye Sayısında Nisbî Azalma

1990'dan günümüze kadarki kilise tutanaklarını ve bağımsız araştırmalar, GBT kiliselerinin üye sayısının Amerika Birleşik Devletleri nüfusuna oranla nisbî bir azalma gösterdiği görülmektedir[25]. Topluluğun üye sayısı kurulduğu günden 2007'ye kadar daima sayısal artış gösterdi. 2007'de yaklaşık 40,000 kişilik bir üye sayısı azalışı tespit edildi.[26] Buna ek olarak, topluluk içerisindeki vaftiz törenlerinin sayısı son sekiz yılın yedisinde hep azalış gösterdi ve 2008'de, 1987'den bu yana en düşük sayıya geriledi.[27] Üye sayısındaki ve vaftiz sayısındaki bu azalış, GBT araştırmacıları tarafından topluluğun "gerileme dönemindeki bir mezhep" olarak nitelendirilmesini netice verdi.[28] Eski GBT başkanı Frank Page'in tespitine göre, mezhepteki gerileme bu hızla devam ederse, 2030 yılı itibariyle, GBT kiliselerinin yaklaşık yarısı kapılarına kilit vurmak zorunda kalacak.[29] Bu veriler, GBT kiliselerini kapsayan son zamanlarda yapılmış bir araştırmayla doğrulanmış bulunuyor. Buna göre, GBT kiliselerinin %70'i -üye sayıları göz önüne alındığında- gerileme ya da durağanlaşma sürecine girmiş bulunuyor.[30] GBT'nin Haziran 2008'deki yıllık genel kongresinde üye sayısındaki azalış konusu da ele alındı.[31] Eski GBT araştırmacısı Curt Watke, Güneyli Baptist Toplumu'nun nüfusunun azalmasını dört sebebe bağlıyor; göçteki artış, Anglosakson (beyaz) ağırlıklı kiliselerdeki büyümenin gerilemesi, mevcut üye çoğunluğunun yaşlılardan oluşması ve kilise hayatında görev alan genç nesillerin oranının azalması.[29]

Kaynakça ve notlar

  1. 1 2 3 http://www.reuters.com/article/politicsNews/idUSN1033434120080610
  2. ↑ http://encyclopedia.com/doc/1P2-9918150.html
  3. ↑ The Concise Oxford Dictionary of World Religions. "Southern Baptist Convention." http://encyclopedia.com/doc/1O101-SouthernBaptistConvention.html
  4. ↑ Baker, Robert A. "Southern Baptist Beginnings," 2001 Baptist History and Heritage Society. Online at: Baptist History
  5. ↑ ’’Dictionary of Afro-American Slavery. Greenwood Press, 1997. ISBN 0-275-95799-3
  6. ↑ Christine Leigh Heyrman, Southern Cross: The Beginning of the Bible Belt, Chapel Hill: University of North Carolina Press, 1998, pp.10-18, 155
  7. ↑ The origins of the Southern Baptist Convention: a historiographical
  8. ↑ The Baptist Encyclopedia. Edited by William Cathcart. 2 Vols. Rev. ed. Philadelphia: Louis H. Everts, 1883. Accessible online: http://www.wmcarey.edu/carey/staughton/triennial.htm. Accessed 04–25–2007.
  9. ↑ 1832’de kuruldu.
  10. ↑ See http://www.encyclopedia.com/doc/1G1-94160891.html.
  11. ↑ McBeth, H. Leon. The Baptist Heritage: Four Centuries of Baptist Witness. Nashville: Broadman, 1987.
  12. ↑ First Baptist Church building landmark restoration
  13. ↑ The American Baptist Convention and the Civil Rights Movement: Rhetoric and Response, Dana Martin, 1999, page 44.
  14. ↑ This Side of Heaven: Race, Ethnicity, and Christian Faith. Edited by Robert J. Priest and Alvaro L. Nieves. Oxford University Press, 2007, pp 275 and 339
  15. ↑ Department of Geography and Meteorology, "Baptists as a Percentage of all Residents, 2000" Valparaiso University, Valparaiso, Indiana.
  16. ↑ History of Kentucky Baptists — 1770-1922
  17. ↑ Flick, David. "How Fundamentalist Myths Changed the SBC." Onine: http://www.baptistlife.com/flick/Kingmaker%20Myth.htm. Accessed July 2, 2007
  18. ↑ Dilday, Russell. Higher Ground: A Call for Christian Civility. Macon, Georgia: Smyth and Helwys, 2007. ISBN 1-57312-469-9. Russell H. Dilday was president of the Southwestern Baptist Theological Seminary from 1978 to 1994.
  19. ↑ Humphreys, Fisher. The Way We Were: How Southern Baptist Theology Has Changed and What It Means to Us All. Macon, Georgia: Smyth & Helwys, 2002. ISBN 1-57312-376-5
  20. ↑ Bu ismin İngilizcesi Scriptural Baptist Convention dır ve kısaltması topluluğun mevcut isminin kısaltması ile aynıdır: SBC. İsmi teklif edenler bu özelliğine vurguda bulunmuşlarsa da bu isim de kabul görmemiştir.
  21. ↑ Southern Baptist Convention Tuesday Evening June 15, 1999
  22. ↑ http://www.sbcec.net/bor/2007/2007SBCAnnual.pdf
  23. ↑ Historical Statistics of the U.S. (1976) series H805 (with 2005 estimate from Convention figures).
  24. ↑ Southern Baptist numbers, baptisms drop | ajc.com
  25. ↑ http://www.namb.net/atf/cf/{CDA250E8–8866–4236–9A0C-C646DE153446}/RCS_Comparison_1990_2000.pdf
  26. ↑ http://www.baptists4ethics.com/BB_PDFS/BB_apr30_2008.pdf
  27. ↑ http://www.lifeway.com/lwc/article_main_page/0,1703,A%3D167523&M%3D201280,00.html
  28. ↑ http://blogs.lifeway.com/blog/edstetzer/2008/04/the_end_of_the_beginning_1.html
  29. 1 2 http://www.christianindex.org/4421.article
  30. ↑ http://www.bpnews.net/bpnews.asp?ID=19542
  31. ↑ http://www.dallasnews.com/sharedcontent/dws/dn/religion/stories/DN-relSBC_07met.ART.West.Edition1.467b548.html

Dış bağlantılar

This article is issued from Vikipedi - version of the 1/11/2017. The text is available under the Creative Commons Attribution/Share Alike but additional terms may apply for the media files.