Geçiş metalleri
Geçiş metalleri veya bazı kimyacıların tabiri ile ağır metaller, sertlikleri, yüksek yoğunlukları, iyi ısı iletkenlikleri ve yüksek erime-kaynama sıcaklıklarıyla tanınırlar. Özellikle sertlikleri nedeniyle, saf halde ya da alaşım halinde yapı malzemesi olarak kullanılırlar.
Geçiş elementlerinin hepsi, elektron dizilimlerinde, en dışta her zaman d-orbitalinde elektron taşırlar. Tepkimelere giren elektronlar da, d-orbitalindeki elektronlardır. Geçiş metalleri sıklıkla birden fazla yükseltgenme basamağına sahiptir. Çoğu, asit çözeltilerinde hidrojenle yer değiştirecek kadar elektropozitiftir. İyonları renkli olduğu için analizlerde kolay ayırt edilirler.
Renkli geçiş metallerin çözeltileri.
Soldan sağa:
• Co(NO3)2 (kırmızı);
• K2Cr2O7 (portakalrengi);
• K2CrO4 (sarı);
• NiCl2 (yeşil);
• CuSO4 (mavi);
• KMnO4 (mor).
Soldan sağa:
• Co(NO3)2 (kırmızı);
• K2Cr2O7 (portakalrengi);
• K2CrO4 (sarı);
• NiCl2 (yeşil);
• CuSO4 (mavi);
• KMnO4 (mor).
| Periyodik cetvelin grupları |
|---|
| Alkali metal | Alkalin | Skandiyum grubu | Titanyum grubu | Vanadyum grubu | Krom grubu | Mangan grubu | Demir platin grubu (8-10) | Bakır grubu | Çinko grubu | Bor grubu | Karbon grubu | Nitrojen grubu | Kalkojen | Halojen | Soygaz | Lantanit | Aktinit |
This article is issued from Vikipedi - version of the 4/14/2016. The text is available under the Creative Commons Attribution/Share Alike but additional terms may apply for the media files.