Geriye uyumluluk

Telekomünikasyon ve bilişim teknolojisinde yeni aygıtların eski aygıtlar tarafından üretilmiş girdileri çalıştırabilme yeteneğine geriye uyumluluk denir. Yeni standartlar için tasarlanmış bir ürün eski standartlara erişebiliyor, okuyor veya oynatabiliyorsa o ürüne geriye uyumludur denir. Örneğin veri biçimleri ve iletişim protokolünü içeren standartlar gibi.

Geriye uyumluluğun tersi, eski aygıtların yeni aygıtlarda üretilmiş veri biçimlerine izin vereceğini belirten (veya izin vereceğini bekleyen) ileriye uyumluluktur. Bu belki yeni aygıtta üretilmiş tüm özellikleri kapsamayabilir. Bir standart eğer ürünün eski sürümleri yeni standartlara erişebiliyor, okuyabiliyor ve oynatabiliyorsa ileriye uyumluluğu destekler.

Örneğin, FM radyo alıcıları eski vericiler tarafından ürettilen mono sinyallere erişebildiğinden beri FM stereo iletimi geriye uyumluluğa izin vermiştir. Bu aynı zamanda eski mono FM radyo alıcıları yeni vericilerden gelen sinyallere erişebildiğinden ileriye de uyumludur.

Programlama dillerinde geriye uyumluluk, N programlama dili derleyicisinin N-1 ile derlenmiş programları da çalıştırabileceğidir. (Bu örnekler eğer N-1, N-2 gibi sürümler N sürümünde de çalışıyorsa aynı zamanda ileriye uyumlu da olduğunu göstermektedir. Ancak pratikte özellikler geriye uyumludur ve ileriye uyumluluğu desteklemez.)

Başka bir deyişle bir ürün eğer eski sürümünün tüm yükümlülüklerini yerine getiriyorsa geriye uyumludur denir.

Açıklama

Geriye uyumluluk iki bileşenden birinin özelliği olmaktansa ikisi arasındaki bir ilişkidir. Daha genel olarak, yeni bir bilşen eğer eski bileşenin tüm fonksiyonel özelliklerine sahipse geriye uyumludur.

Geriye uyumluluk, yeni bileşenin eskisiyle arasında doğrudan geçmişle ilgili bağını belirten uyumluluğun özel bir durumudur. Eğer bu özel ilişki bulunmuyorsa "geriye" uyumluluk yoktur, sadece "uyumluluk"(birbirinden bağımsız geliştirilmiş bileşenler ve ürünler arası birlikte işlerlik) söz konusudur.

Veri, yorumlayıcı olmadığı zaman işe yaramaz, bu nedenle uyumluluk kavramı döküman dosyları için geçerli değidir. Örneğin, v2 programıyla üretilmiş dosyalar v1 ile de çalışabilmeli, v1 ile kaydedilen dosyalar v2 de okunabilmelidir aksi takdirde geriye uyumlu değildir.

Eğer yeni bir yazılım sürümü eski sürümün dosyalarını okuyabiliyor ancak kaydedemiyorsa geriye uyumlu değildir. Bu durum yazılım üreticilerini müşterileri belli zaman aralıklarıyla yazılımı yükseltmeye itmektedir.

Uyumluluk seviyeleri çeşitlidir. Yazılımda, ikili uyumluluk ve kaynak uyumluluğu olarak ayrılmaktadır. İkili uyumluluk program yeni sürümün kütüphanesiyle tekrar derlenmeden doğru bir şekilde çalışabilir anlamına gelmektedir. Kaynak uyumluluğu yeniden derlenme gerektirir ancak kaynak kodda değişikliğe gerek duymaz.

Çoğu platform geriye uyumluluğa erişmek için, herhangi bir bilgisayar ortamında kullanılan yazılımlar yoluyla başka bir bilgisayar sisteminin taklit edilmesi anlamına gelen öykünmeye dayanır.

Örnekler

Ayrıca bakınız

This article is issued from Vikipedi - version of the 3/24/2014. The text is available under the Creative Commons Attribution/Share Alike but additional terms may apply for the media files.