Gian-Carlo Wick

Gian Carlo Wick

Doğum 15 Ekim 1909(1909-10-15)
Torino, İtalya
Ölüm 20 Nisan 1992 (82 yaşında)
Torino, İtalya
Vatandaşlığı İtalya
Milliyeti İtalyan
Dalı Teorik fizik, Kuantum fiziği
Çalıştığı yerler Roma La Sapienza Üniversitesi,
Palermo Üniversitesi,
Padua Üniversitesi,
Notre Dame Üniversitesi,
Kaliforniya Üniversitesi, Berkeley,
Carnegie Teknoloji Enstitüsü,
Princeton İleri Araştırmalat Enstitüsü,
CERN Laboratuvarı,
Columbia Üniversitesi,
Öğrenim Turin Üniversitesi,
Göttingen Üniversitesi,
Leipzig Üniversitesi
Doktora hocası Gleb Wataghin
Önemli başarıları Wick rotasyonu
Wick teoremi
Wick ürünü
Etkilendikleri Werner Heisenberg,
Enrico Fermi
Aldığı ödüller Heineman Ödülü, 1967
Ettore Majorana Ödülü, 1968
Ek bilgi en.wikipedia'daki fotoğraf

Gian Carlo Wick (15 Ekim 1909 - 20 Nisan 1992), İtalyan teorik fizikçi. Kuantum Alan Teorisi'ne önemli katkılarda bulundu. Wick rotasyonu , Wick daralması , Wick teoremi ve Wick ürünü önemli çalışmalarıdır.[1]

Yaşamı

İsviçre ve Avusturya'dan İtalya'ya göç eden br ailenin üçüncü kuşağı olarak 1909 yılında Torino'da doğmuştur. Babası bir kimya mühendisi, annnesi Barbara Allason (1877-1968) tanınmış bir yazar ve anti-faşistir. 1930 yılında Turin Üniversitesi'nde Gleb Wataghin yönetiminde metallerin elektronik teorisi üzerine yazdığı tezle doktorasını tamamlamış ve ardından Fizik okumak üzere Almanya'ya önce Göttingen Üniversitesi'ne sonra da Leipzig Üniversitesi'ne gitmiştir. Werner Heisenberg'in öğrencisi olmuştur.[2] Wick İtalya'ya döndükten sonra 1932'de Roma'da Enrico Fermi'nin asistanlığını yapmaya başlamış, 1937'de Palermo'da Teorik fizik profesörü olmuştur. 1946'da Fermi'nin peşinden Birleşik Devletlere gitmiş, önce Notre Dame Üniversitesi, sonra da Berkeley Üniversitesi'nde çalışmıştır. McCarthy döneminde annesinden miras olarak aldığı güçlü liberal fikirleri nedeniyle yemin etmeyi reddetmiştir. 1951'den 1957'ye kadar Pittsburg'daki Carnegie Teknoloji Enstitüsü'inde, Princeton İleri Araştırmalar Enstitüsü ve Genevre'deki CERN Laboratuvarlarında çalışır. 1957 yılında Brookhaven Ulusal Laboratuvarı'nda teori bölümü şefi olur. 1965 yılında ben Tsung-Dao Lee ile işbirliği New York, Columbia Üniversitesi'nde kadrolu profesör oldu; 1965'de Columbia Üniversitesi'nde Tsung-Dao Lee ile çalıştıktan sonra emekli olarak İtalya'ya döner, bir süre Pisa'daki "Scuola Normale Superiore"'de (Üstü zekalılar okulu) ders verir.[1] Wick'in iki kez evenmiştir ve iki oğlu olmuştur. Dağcılık sporuna meraklıdır. 1968'de Heinemann Ödülü'nü, 1968'de Ettore Majorana Ödülü'nü kazanmıştır. ABD Ulusal Bilimler Akademisi üyesidir.[1]

Çalışmaları

Roma'da Fermi'nin grubunun bir üyesi olarak, grubun teorik yöntemleri ile hidrojen molekülünün manyetik momentini hesaplanmıştır. Fermi'nin beta bozunma teorisi'ne pozitron emisyonu ve eksicik yakalanması ve bir kuvvet serisi ve kuvvet taşıyıcı parçacığın kütlesi arasındaki ilişkiyi açıklama konularında katkıda bulunmuştur. Gilberto Bernardini liderliğinde Müon'un ömrünü ölçen bir İtalyan fizikçi grubuna katılarak maddedeki nötronların yavaşlaması üzerinde çalıştı.[1]

Birleşik Devletler'deyken, Wick'in Kuantum Alan Teorisi'ne katkıları olmuştur. 1950'deki Wick teoremi ve Wick rotasyonu bunlardandır.[3] Geoffrey Chew ile birlikte helicity formulasyonunu geliştirdi. Mezon teorisinin fiziksel ilkeleri ile kuantum alan teorisinin çekim yapıları üzerinde çalıştı.[1]

Seçilmiş eserleri

Kaynakça

  1. 1 2 3 4 5 Gian Carlo Wick, October 15, 1909—April 20, 1992, Maurice Jacob, biographical memoir, National Academies Press. Accessed on line October 6, 2009.
  2. ↑ Gian Carlo Wick, The Catcher was a Spy,Nicholas Dawidoff, New York 1994 p.178
  3. 1 2 The Wick rotation, D. M. O'Brien, Australian Journal of Physics 28 (February 1975), pp. 7–13, Bibcode: 1975AuJPh..28....7O.

Dış linkler

This article is issued from Vikipedi - version of the 11/9/2016. The text is available under the Creative Commons Attribution/Share Alike but additional terms may apply for the media files.