Glauber Rocha
Glauber de Andrade Rocha (d. 14 Mart 1938, Vitória da Conquista, Bahia - ö. 23 Ağustos 1981, Rio de Janeiro, Brezilya), Brezilyalı sinema yönetmeni. 1960'larda dünya sinemasında olay yaratan, Brezilya'yı siyasal ve toplumsal gerçekçiliği içinde ilk yansıtan Yeni Sinema (Cinema novo) akımının öncülerinden biridir.[1]
Hukuk öğrenimini yarıda bırakarak sinema eleştirileri yazmaya başladı. Pátio (1959) adlı öncü bir denemeden ve Bahia üzerine gerçekleştirdiği bir belgeselden sonra 1961'de 23 yaşındayken, uzun ve konulu ilk filmi Barravento'yu yönetti. Film yönetmeni arkadaşlarının (R. Pirès, Wálter Lima Jr., Carlos Diegues) filmlerinin yapımcılığını üstlendi.
Rocha’nın “Açlığın Estetiği” diye tanımladığı üslubuyla çektiği ünlü üçlemesi Deus e o Diabo na Terra do Sol (1964; Tanrı ve Şeytan Güneş Ülkesinde), Terra em Transe (1967; Coşan Topraklar) ve Antônio das Mortes (1969; Kötülüğün Ejderi Savaşçı Azize Karşı) filmlerinden oluşur.[1] Bu filmleriyle, Ruy Guerra, Nelson Pereira dos Santos ve Carlos Diegues gibi sinemacılarla birlikte Güney Amerika'nın katı toplumsal sorunlarına doğrudan eğilen köktenci bir sinema akımının doğmasına öncülük etti. Antônio das Mortes filmiyle 1969'da Cannes Film Festivali En İyi Yönetmen Ödülünü kazandı.
1969'da 6. Uluslararası Moskova Film Festivali'nde jüri üyeliği yaptı. 1970'lerin başlarında Brezilya'daki askeri diktatörlük rejimi yüzünden çalışmalarına başka ülkelerde sürdürmek zorunda kalan Rocha, Cabeças Cortadas (1970; Kesik Kafalar) sonra 1974'te Küba'da Brezilya tarihini ele alan bir film yapmaya girişti. 1975'te İtalya'da Claro'yu çektikten sonra 1977'de ülkesine döndü. Üç yıllık bir çalışmayla A Idade da Terra (1981; Toprağın Yaşı) adlı son filmini tamamladı. 1980 Venedik Film Festivali'nde ülkesindeki demokratik olmayan hükümetle uzlaşmakla suçlandı.
Rocha, sinema üzerine yazdığı çok sayıdaki makalesinden "Una Estetica de Famer" de (Şiddetin Estetiği) sinemada şiddet öğretisinin kullanımı konusundaki görüşlerini belirtmiş, Revisao Critica do Cineman Brasiliero (1963; Brezilya Sinemasının Eleştirisi) adlı kitabında da Brezilya sinemasının tarihini ele almıştır.
Son günlerine kadar ülkesine kesin olarak dönüş yapmayan Rocha, bir akciğer enfeksiyonu nedeniyle tedavi gördüğü Lizbon'dan Rio de Janeiro'ya geldi. Tedavisine burada da devam edilmesine rağmen 42 yaşında yaşamını yitirdi.
Filmografi
- Pátio (1959) kısa film
- A Cruz na Praça (1959) kısa film
- Barravento (1962)
- Deus e o Diabo na Terra do Sol (1964; Tanrı ve Şeytan Güneş Ülkesinde)
- Amazonas, Amazonas (1965) belgesel
- Maranhão 66 (1966) belgesel
- Terra em Transe (1967; Coşan Topraklar)
- 1968 (1968) belgesel
- Antônio das Mortes (1969; Kötülüğün Ejderi Savaşçı Azize Karşı)
- Der Leone Have Sept Cabeças (1970)
- Cabeças Cortadas (1970; Kesik Kafalar)
- Câncer (1972)
- História do Brasil (1973) belgesel
- Claro (1975)
- Di Cavalcanti (1977) belgesel
- Jorge Amado no Cinema (1979) belgesel
- A Idade da Terra (1981; Toprağın Yaşı)
Kaynakça
- 1 2 "Adana Altın Koza’da Brezılya sineması". iha.com.tr. 12 Eylül 2013. http://www.iha.com.tr/kultur-sanat/adana-altin-kozada-brezilya-sinemasi/298653. Erişim tarihi: 19 Eylül 2013.
Dış bağlantılar
|