Gōjū-ryū
Gōjū-ryū (剛柔流), Shōtōkan-ryū (松涛館流), Shitō-ryū (糸東流), Wadō-ryū (和道流) ile birlikte Dünya Karate Federasyonu (世界空手道連盟, Sekai Karate-dō Renmei)'nın resmi olarak kabul ettiği dört Karate sitilinden biridir.
Okinawa kökenli Karate sitili olan Gōjū-ryū, Japonca Sert-Yumuşak Akımı anlamına gelmektedir. Çin kökenli, 'iki karşıt ögenin birleştirilmesi" prensibinden oluşturulan wu pei chih doktrini üzerine kuruludur. Tüm Karate stilleri içinde Çin Kökenli Savaş sanatlarından en çok etkilenen Gōjū-ryū'dur. Stilin ortaya çıkışı Okinawa Adasının Naha Kasabasından olan Kanryo Higashionna, (1850-1915)'ya dayanır.
Tarihçe
Gōjū-ryū, Kanryo Higashionna'nın Naha-Te (那覇手) stilinden gelişerek meydana gelmiştir. Naha-Te'nin geçmişini Kung Fu'nun beş hayvan stiline kadar takip edebiliriz. Yaklaşık 10 yıl Çin'de savaş sanatları eğitimi alan Kanryo Higashionna Okinawa'ya döndüğünde yerel dövüş tekniğini Çinde öğrendiği prensiplerle sentezleyerek, yardımcısı Chojun Miyagi ile birlikte öğretmeye başlamıştır.
1916 yılında Kanryo Higashionna öldüğünde, Chojun Miyagi stilin fiili yöneticisi olmuştur. Usta Miyagi, uzun yıllar Çin'de kalarak ve Çinli Kung Fu ustaları ile çalışarak, tekniği geliştirmiş, Gerek Okinava gerekse Japonya'da birçok izleyici ve resmi yetkili önünde gösteriler yaparak stilinin tanınmasını sağlamıştır. Kitlelere ulaşmasını sağladığı için stilin kurucusu olarak anılır.
Okinawa, Ryūyū Krallığı'nın merkezi olarak yüzyıllardır Çin ve Japon kültürlerinin birleştiği bir adadır. Çin etkisi, adada M.Ö. 300 yılından beri görülmektedir. Özellikle 15. asırda Shō Hanedanı sırasında doruğa çıktı ve Okinawa altın devrini yaşadı. Bu etkiler sadece ticaret ve kültürde değil, yöresel savaş sanatlarında da hissedildi. Okinawa halkı yıllardır oldukça sert olan "Te" (El) denen kendi tekniklerini kullanıyorlardı. Özellikle Çin'in Fukien Bölgesinde yaygın olan Shaolin Boksu "Te" yi etkileyip daha yumuşak, akıcı ve yuvarlak bir özellik kazandırmıştır. 1609’daki Japonya'nın Satsuma Eyaleti tarafından işgal edilmesiyle altın devir bitmiş ve Japon etkisi görülmeye başlamıştır. Satsuma Eyaleti, halkın silah taşımasını yasaklanmıştır. İşgalciler bu yasaktan muafdı. Ayrıca dövüş teknikleri çalışmaları da yasaklanmıştı. Bundan dolayı silahsız dövüş teknikleri gizlice çalışıldı ve sonraki üç asırda Okinava'nın özelliklerini kazandı.
Yerel silahsız savaş sanatı "Okinawa Te" olarak anılmaya başlandı. Bu gizlilik yöresel ve kişisel etkilerle üç ana stilin gelişmesine neden oldu. Bunlardan Shuri Te, Shaolin Boksunun sert özelliklerinden etkilendi. Naha Te ise yumuşak olan Tao sisteminin enerjinin iç kontrölüyle birleşti. Tomari Te ise her ikisinin birleşimiydi. Buradaki önemli nokta Shuri Te saldırıya yönelik, yakalama ve fırlatma tekniklerini kapsayan Naha Te ise, savunmaya yönelik yöntemi seçti. 19. asır sonlarında Shuri Te ve Tomari Te birleşerek Shorin Ryu adını aldı. Naha Te ise Gōjū-ryū olarak adlandırıldı.
Bütün talebelerin iyi bilmesi gereken büyük usta Kanryo Higashionna tarafından geliştirilen Gōjū-ryū Karate, Gogen Yamaguchi tarafından geliştirilen Japon Gōjū sistemi Gōjū-kai haricinde orijinal stil olarak hiç bozulmadan kaldı. Gōjū-kai ise birçok alt dala ayrıldı. Gogen Yamaguchi büyük usta Kanryo Higashionna'dan sonra gelen Chojun Miyagi'nin talebesiydi ve Gōjū-ryū'ya kendi yorumunu getirdi.
Japonya seyahati sırasında Chojun Miyagi'ye sisteminin adı sorulunca yine o an kendisi tarafından verilmiştir. Bu isim öğrencinin hem zihinsel hem de fiziksel özelliklerini ima eder. Fiziksel olarak, akıl ve vücudun doğru konsantrasyonu ile doğru nefes alıp vermenin sonucu olarak teknikler kaya gibi sert olmasına rağmen yumuşak, akıcı bir izlenim veren Taocu etkiler vardır. Zihinsel olarak hayatın basit yönlerini ve gerçeklerini takdir eden ve bunları seven mütevazı fakat aynı zamanda bir tehlike anında fiziksel ve zihinseş olarak güçlü olan bir insanın idealidir. Fiziksel ve zihinsel olarak yumuşak ve sertin mükemmel dengesini sağlamak ciddi bir Gōjū-ryū öğrencisinin amacı olmalıdır. Chojun Miyagi'nin idealleri ve felsefesi bugün gerçek Okinava Gōjū-ryū Karate’nin eğitim temelini oluşturmaktadır.
"Kata"lar
- Taikyoku
- Gekisai Dai Ichi
- Gekisai Dai Ni
- Saifa
- Seiyunchin
- Shisochin
- Sanseru
- Sepai
- Tensho
- Sesan
- Kururunfa
- Suparimpei