Guerra Junqueiro

Abílio Manuel Guerra Junqueiro (d. 17 Eylül 1850, Freixo de Espada à Cinta, Trás-os-Montes - ö. 7 Temmuz 1923, Lizbon, Portekiz), Portekizli siyasetçi ve şair. Gösterişli ve yergili bir dille toplumsal başkaldırı ve reform konularını ele alması 1910 Portekiz Devrimi'yle özdeşleştirilmesine yol açmıştır.

Coimbra Üniversitesi'nde okuyan ve Coimbra Kuşağı diye bilinen devrimci öğrenci grubunun önderlerindendi. Arkadaşlarıyla birlikte önce Portekiz edebiyatında romantizmin çökertilmesi, daha sonra da krallığın ortadan kaldırılması için çalıştı. Şiirde romantizmden vazgeçerek gerçekçiliğe yöneldiği A Morte de D. João (1874; Don Juan'ın Ölümü) adlı yapıtıyla ünlendi. Bu şiirinde, büyük âşık Don Juan'ı, romantizmin pekiştirdiği sahte duygusallığın ve toplumsal çürümenin simgesi yoz bir kadın avcısı olarak gösterdi. Daha sonra, Tanrı kavramını sert bir biçimde eleştirdiği A Velhico do Padre Eterno (1885; Ölümsüz Babanın Yaşlılık Dönemi) adlı şiiriyle ortalığı karıştırdı. Polemikten bir ölçüde uzaklaştığı döneminde ise Portekiz kır ve köy yaşamını yücelten Os Simples'i (1892, Basit İnsanlar) yazdı; bu şiirinde her zamanki gösterişli dilinin yerine yalın bir üslup kullandı.

1890'da İngilizlerin, Güney Afrika'daki sömürgeler konusunda Portekiz'e bir ültimatom vermesi ülkede bir aşağılanma duygusuna yol açtı. Guerra Junqueiro Pátria (1896; Anayurt) adlı dramatik şiirinde ulusal gururun kırıldığını dile getirerek, ülkenin çöküşüne Bragança Hanedanının ve zaferlerle dolu ulusal geçmiş yanılgısının yol açtığını ileri sürdü. Şiir çok büyük ilgi ve övgü topladı ve 1910'da cumhuriyet kurulunca Junqueiro bir devrim kahramanı olarak Bern'e elçi atandı. Son yıllarında ise dinsel bir bunalıma girerek bir zamanlar şiddetle eleştirdiği Katolikliği benimsedi.