Hızlandırıcı

Transkripsiyon başlama noktasının (1) gerisinde bulunan promotördeki RNA polimeraz ve genel transkripsiyon faktörlerine (2) ile, hızlandırıcı diziye bağlanmış aktivatör protein (3) etkileşerek transkripsiyon hızının artmasına neden olurlar.

Hızlandırıcı, genetikte, bir gen kümesindeki genlerin transkripsiyon hızının artmasını sağlayan, transkripsiyon faktörlerinin bağlandığı kısa bir DNA bölgesidir. Bir hızlandırıcının üzerine etki ettiği genlere özellikle yakın olması, hatta aynı kromozom üzerinde dahi olması gerekmez.[1] Ökaryotik hücrelerde DNA'nın içinde bulunduğu kromatin kompleksi süpersarımlı bir haldedir ve bunun sonucu olarak yapısında burkulmalar vardır; öyle bir şekilde katlanmıştır ki, aralarındaki nükleotit sayısı bakımından uzak olan promotör ve onların hızlandırıları, geometrik anlamda birbirlerine yakın olabilirler. Bu sayede hızlandırıcı, genel transkripsiyon faktörleri ve RNA polimeraz II ile etkileşebilir. Bazı hızlandırıcıların kontrol ettikleri genin promotöründen birkaç yüzbin baz çifti uzakta olduğu bulunmuştur. Hızlandırıcılar doğrudan promotöre bağlanmazlar, aktivatör proteinler tarafından bağlanırlar. Aktivatör proteinler, aracı kompleksi ile (mediator complex) ile etkileşir, bu da polimeraz II ve genel transkripsiyon faktörlerini seferber edip transkripsiyonun başlamasını sağlar.

Bir hızlandırıcı düzenlediği genin akış aşağı veya akış yukarısında yer alabilir. Doğrultuları ters çevrilse de işlevleri bozulmaz, bulundukları yerden kromozomda başka bir yere taşınsalar dahi gene gen transkripsiyonuna etki ederler. Hızlandırıcılar intronlar içinde de yer alabilir.

Teoriler

Halen hızlandırıcıların gen ifadesinin nasıl arttırdığı hakkında iki farklı teori vardır:[2]

Kaynakça

  1. Spilianakis CG, Lalioti MD, Town T, Lee GR, Flavell RA (2005). "Interchromosomal associations between alternatively expressed loci". Nature 435 (7042): 637–45. DOI:10.1038/nature03574.
  2. Arnosti DN, Kulkarni MM (2005). "Transcriptional enhancers: Intelligent enhanceosomes or flexible billboards?". J. Cell. Biochem. 94 (5): 890–8. DOI:10.1002/jcb.20352. http://www.bch.msu.edu/faculty/arnosti/Arnosti&Kulkarni2005JCB.pdf.
This article is issued from Vikipedi - version of the 9/24/2016. The text is available under the Creative Commons Attribution/Share Alike but additional terms may apply for the media files.