Halka bulutsusu

Koordinat: 18s 53d 35,079sn; +33º 02' 45,03″

Halka Bulutsusu

M57, Halka bulutsusu.
Kaynak: NASA/STScI/AURA
Gözlem verisi
Dönem J2000
Takımyıldız Çalgı
Bahar açısı (α) 18s 53d 35.079sn[1]
Yükselim (δ) +33° 02 45.03[1]
Türü Gezegenimsi bulutsu
Açısal boyut  (V) 230″ × 230″[2]
Görünür parlaklık  (V) 9[3]
İyonize kaynağı
Adı beyaz cüce
Görünür parlaklık  (V) 15
Fiziksel özellikler
kırmızıya kayma (-64 ± 2) ∙ 10-6
Dikey hız -19.2 km/sn
Uzaklık2.3+1.50.7[2][4] k Iy
(700+450200 [2][4] pc)
Mutlak büyüklük  (V) -0.3
Yarıçap 1.3+0.80.4 Iy
Yaş 6000 - 8000 yıl
Tarihçe
Kâşif Fransa Antoine Darquier de Pellepoix
Keşif yılı 1779
Katalog başlıkları
M 57[1]NGC 6720[1] • GC 4447 • h 2023 • PK 63+13.1
Ayrıca bakınız:
Bulutsu
Bulutsu listesi

Ünlenen adıyla "Halka Bulutsusu" Çalgı takımyıldızının kuzeyinde bulunan ve kataloglarda Messier 57, M57 veya NGC 6720 olarak yer alan gezegenimsi bulutsudur.

Gökyüzündeki en parlak gezegenimsi bulutsulardan biri olarak, Halka Bulutsusu küçük bir teleskopla görülebilir. Halka Bulutsusu, yaklaşık 2300 ışıkyılı uzaklıkta yer alır ve bizim güneş sistemimizin kabaca 500 katı büyüklüğünde bir çapa sahiptir. Hubble Uzay Teleskobu'nun başlıktaki görüntüsünde, toz lifleri ve kürecikler merkez yıldızdan uzakta görülebilmektedirler. Bunlar, Halka Bulutsusu'nun küresel değil de, silindirik yapıda olduğunu göstermeye yardımcı olmaktadır.

Gözlem

Çalgı takımyıldızında M57'nin yeri.

M57, Çalgı takımyıldızında yer alır, parlak bir yıldız olan Vega'nın güneyinde bulunur. Vega, yaz üçgeninin üç yıldızının kuzeydoğusundadır. M57 β Lyrae, γ Lyrae. arasında açısal mesafe yaklaşık %40'dır[5]

M57 en iyi 20 cm (8-inç) bir teleskopla gözlenebilir ama, 7.5 cm (3-inç) lik bir teleskopla da halka gözlemlenebilir.[5] Daha büyük teleskoplarla halkanın doğu ve batı sınırlarındaki bazı karanlık bölgeler ve halka içindeki soluk bulutsu bölüm gözlenebilir.

Bu bulutsu Antoine Darquier de Pellepoix tarafından Temmuz 1779 yılında keşfedilmiş ve raporunda "Jüpiter gibi büyük ve zayıflayan bir gezegene benzer..." şeklinde belirtilmiştir. Temmuz ayının sonlarında Charles Messier kuyruklu yıldız ararken aynı bulutsuyu buldu ve kataloğuna 57. nesne olarak ekledi.[6][7]

1800 yılında Friedrich von Hahn bulutsunun kalbindeki merkezi soluk yıldızı keşfetti. 1864 yılında William Huggins, pek çok bulutsu ve spektrumları inceledi ve M57 de dahil bazı nesnelerin parlak ışıklarındaki emisyon çizgilerini spektrumda göstermiştir.[8][9]

Ayrıca bakınız

Notlar

  1. ^ Radius = distance × sin(angular size / 2) = 2.3+1.50.7 kly * sin(230″ / 2) = 1.3+0.80.4 Iy
  2. ^ 9 görünürdeki parlaklık - 5 * (log10(700+450200 pc uzaklık) - 1) = -0.2+0.71.8 mutlak parlaklık

Kaynakça

  1. 1 2 3 4 "SIMBAD Astronomical Database". M57 için sonuçlar. http://simbad.u-strasbg.fr/Simbad. Erişim tarihi: 2006-12-19.
  2. 1 2 3 O'Dell, C. R.; Balick, B.; Hajian, A. R.; Henney, W. J.; Burkert, A. (2002). "Knots in Nearby Planetary Nebulae". The Astronomical Journal 123 (6): 3329–3347. DOI:10.1086/340726. http://adsabs.harvard.edu/cgi-bin/nph-bib_query?bibcode=2002AJ....123.3329O.
  3. Murdin, P. (2000). "Ring Nebula (M57, NGC 6720)". Encyclopedia of Astronomy and Astrophysics, Edited by Paul Murdin, article 5323. Bristol: Institute of Physics Publishing, 2001. Http://eaa.iop.org/abstract/0333750888/5323. DOI:10.1888/0333750888/5323. http://adsabs.harvard.edu/cgi-bin/nph-bib_query?bibcode=2000eaa..bookE5323..
  4. 1 2 Harris, Hugh C.; Dahn, Conard C.; Canzian, Blaise; Guetter, Harry H.; Leggett, S. K.; Levine, Stephen E.; Luginbuhl, Christian B.; Monet, Alice K. B.; Monet, David G.; Pier, Jeffrey R.; Stone, Ronald C.; Tilleman, Trudy; Vrba, Frederick J.; Walker, Richard L. (February 2007), "Trigonometric Parallaxes of Central Stars of Planetary Nebulae", The Astronomical Journal 133 (2): 631–638, DOI:10.1086/510348, http://adsabs.harvard.edu/abs/2007AJ....133..631H
  5. 1 2 Crossen, Craig; Rhemann, Gerald (2004). Sky Vistas: Astronomy for Binoculars and Richest-Field Telescopes. Springer. OCLC 52424007. 3211008519.
  6. Garfinkle, Robert A. (1997). Star-hopping: Your Visa to Viewing the Universe. Cambridge University Press. OCLC 37355269. 0521598893.
  7. Messier, Charles (1780). Catalogue des Nébuleuses & des amas d'Étoiles, Connoissance des Temps for 1783. s. 225–249.
  8. Frommert, Hartmut; Kronberg, Christine. "William Huggins (February 7, 1824 - May 12, 1910)". Students for the Exploration and Development of Space. 27 Ağustos 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://web.archive.org/web/20110827162729/http://seds.org:80/messier/xtra/Bios/huggins.html. Erişim tarihi: 2008-04-11.
  9. Huggins, W.; Miller, W. A. (1863–1864). "On the Spectra of Some of the Nebulae. And On the Spectra of Some of the Fixed Stars.". Proceedings of the Royal Society of London 13: 491–493. DOI:10.1098/rspl.1863.0094. http://www.jstor.org/pss/112077. Erişim tarihi: 2007-02-04.

Dış bağlantılar

Wikimedia Commons'ta Halka bulutsusu ile ilgili çoklu ortam belgeleri bulunur.

This article is issued from Vikipedi - version of the 2/20/2016. The text is available under the Creative Commons Attribution/Share Alike but additional terms may apply for the media files.