Jacques Ranciere
Jacques Rancière | |
---|---|
Jacques Ranciere | |
Tam adı | Jacques Rancière |
Doğumu |
1940 (76-77 yaşında) Algiers, Cezayir |
Çağı | 20. yüzyıl felsefesi / 21. yüzyıl felsefesi |
Bölgesi | Batı felsefesi |
Okulu | Post-Marksizm |
İlgi alanları | Politika · Estetik |
Önemli fikirleri | Demokrasi Teorileri, Uyuşmazlık, Görsel Estetik |
Etkiledikleri
|
Jacques Rancière (d. 1940) Fransız düşünür Paris-VIII (St. Denis) Üniversitesi'nden felsefe profesörü iken emekli olmuştur. 1960'larda Marksist düşünür Louis Althusser ile beraber yazdığı Kapital'i Okumak ile ünlenmiştir.
Yaşamı ve Çalışmaları
Rancière, Mayıs 1968 öğrenci ayaklanmaları üzerine hocası Althusser'le olan uyuşmazlığının ardından, ideoloji ve proleterya gibi siyasal söyleme yerleşmiş kavramları güncelleme üzerine çalışmalar yürütmüştür. Örneğin Filozof ve Yoksulları çalışmasında filozofların hayatındaki entelektüel hayatlarında yoksuların rolünü üzerine, Platon ve Marx eleştirilerinden yola çıkarak analiz etmiştir. Siyasalın Kıyısında kitabında siyasetin eşitlik ve bütünlük anlayışını eleştirirken bu kitabın içinde yer alan Siyaset Üzerine On Tez çalışmasında, demokrasi ve siyaset arasındaki ilişkiyi yeniden tanımlamaya çalışarak düzen anlamındaki siyaset ile varsayılan eşitliğin dışındaki siyasal arasındaki farkları ortaya koymuştur. Cahil hoca çalışmasında da Joseph Jacotot'un hikayesi üzerinden eşitlik kavramını ve eğiticinin rolünü sorgulamıştır.
Ranciere çalışmalarında düzen arayışı için gözardı edilen eşitsizlikleri göz önüne koymayı amaçlamaktadır.
Etkisi
2006'da Rancière'in estetik teorisi görsel sanatlarda[1] bir referans noktası haline geldiği belirtilmiştir. Rancière, Freize Sanat Fuarı[2] gibi sanat dünyası etkinliklerinde dersler vermiştir. Eski Fransız başkan adayı Ségolène Royal, Rancière'in favori filozofu olduğunu söylemiştir.[3]
Rancière ve Rusya
2003 yılında Rancière, diğer bazı Fransız aydınları ile birlikte imzaladığı, 2003 Çeçen referandumunun gayrımeşruluğunu protesto eden bir mektubu Putin'e göndermiştir.[4]
Türkçedeki eserleri[5]
- Estetik Bilinçdışı, (Çev:Kenan Sarıalioğlu, ARA-LIK YAYINLARI, 2006)
- Uyuşmazlık Politika ve Felsefe, (Çev:Hakkı Hünler , ARA-LIK YAYINLARI, 2006)
- "Lire Le Capital", (Kapitali Okumak, Louis Althusser, Etienne Balibar, Roger Establet ve Pierre Macherey ile birlikte, Çev:Işık Ergüden, İTHAKİ YAYINLARI, 2007)
- "Aux bords du politique", (Siyasalın Kıyısında, Çev:Aziz Ufuk Kılıç, METİS YAYINLARI, 2007)
- "Le destin des images", (Görüntülerin Yazgısı,Çev:Aziz Ufuk Kılıç, VERSUS KİTAP, 2008)
- "Le philosophe et ses pauvres", (Filozof ve Yoksulları, Çev:Aziz Ufuk Kılıç , METİS YAYINLARI, 2009)
- Özgürleşen Seyirci (Metis Yayınları, Eylül 2010)
- Tarihin Adları (çev. Cemal Ener, Metis Yayınları, 2011)
- Demokrasi Nefreti (çev. Utku Özmakas, İletişim Yayınları, 2014)
- Cahil Hoca (çev. Savaş Kılıç, Metis Yayınları, 2014)
Kaynakça
Dış bağlantılar
- "Rancière, for Dummies", Artnet Magazine
- Bahar 2008'de U.C. Berkeley'de verdiği bir dizi dersin kayıtları.
- Luka Arsenjuk'un Ranciere hakkındaki makalesi.
- "What Makes Images Unacceptable?" PNCA + FIVE'da bir konuşma, 2008
- Jacques Rancière; Politika ve Estetik
- Estetiğin Politikası üzerine notlar, Fillip
- PNCA+FIVE Idea Studio Jacques Ranciére'e yer veriyor.