Johan Bojer
Johan Bojer (d. 6 Mart 1872, Orkedalsøren, Trondheim yakınları - ö. 3 Temmuz 1959, Oslo, Norveç), 1920'lerde güncel konuları işleyen romanlarıyla uluslararası üne kavuşan romancı. Kendi ülkesinde en çok, Lofoten Adalarındaki çiftçi ve balıkçıların yaşamını anlatan Den siste viking (1921; Sonuncu Viking) ve en iyi yapıtı kabul edilen Folk ved sjøen (1929; Deniz Kıyısı Halkı) adlı romanlarıyla tanınır. Destansı bir nitelik taşıyan her iki yapıt da çarpıcı betimlemelere yer verir.
Bir balıkçı kulübesinde doğan Bojer yoksulluk içinde büyüdüyse de, yazar olarak genç yaşta başarıya ulaştı. Uzun yıllar yurt dışında, Fransa, İtalya, Almanya ve İngiltere'de kaldı. İngilizce konuşulan ülkelerde Den store hunger ile (1916; Büyük Açlık) ün kazandı. ABD'deki Norveçli göçmenler konusunda da Vor egen stamme (1924) adlı iddialı bir roman yazan Bojer'in uluslararası ünü 1940'lara değin sürdü.[1]