Justa Grata Honoria

Justa Grata Honoria Tanrının eliyle Augusta olarak taçlandırılır.

Justa Grata Honoria, (d. 417 - ö. 452)
Yaygın olarak Honoria olarak adlandırılmıştır.[1] Batı Roma İmparatoru III. Valentinianus’ün ablasıdır. Hun İmparatoru Atilla’ya yaptığı evlenme teklifi ile ünlüdür.

Aile

Honoria, İmparator III. Constantius ile I. Theodosius'un kızı ve I. Valentinianus'un torunu Galla Placidia'nın tek kızıydı. İlk iki ismi I. Valentinianus veMarina Severa Justina’nın kızları olan teyzeleri Justa ve Grata’dan geliyordu, doğduğu sırada üvey amcası Flavius Honorius imparator olarak hüküm sürüyordu.[2]
Annesi Placidia’nın Vizigot kralı Ataluf ile olan ilk evliliğinden olma Theodosius isimli doğduktan bir yıl sonra ölen bir üvey kardeşi vardı.[3][4] Küçük kardeşi III. Valentinianus, tek kardeşiydi.[5]

Yaşamı

Valentinianus (solda) annesi Galla PLacidia ve kızkardeşi Justa Grata Honoria ile birlikte

Tarihi kayıtların bir çoğunda Honoria’nın hayatından kısaca bahsedilir veya yaşadığına dair imalara yer verilir. Honoria, annesi ve erkek kardeşi III. Valentinianus ile birlikte II. Theodosius'un sarayında yaşamak üzere 423 ilkbaharında Konstantinopolis'e gider.[6] şimdi yok olmuş olan Jerusalem’deki Santa Croce manastırı ve Ravenna’daki Saint John kiliselerinde yer alan impartorluk mozaiklerinde yer almıştır.[7] Son olarak 443’te yazılan bir şiirde onun III. Valentinianus’un ailesinden olduğuna dair dizeler yer almaktadır.[8] Bunlar Honoria'nın varlığının kanıtıdır.

Honoria, eski tarihçiler tarafından kendi çıkarları için cinselliğini kullanmaktan kaçınmayacak derecede hırslı ve karmaşık birisi olarak anlatılmıştır. Tarihçi Antakyalı John’a göre kardeşi III. Valentinianus'u zayıf ve tembel olarak gördüğünden planları için hazinedar Eugenius’u baştan çıkarır.[9] ancak mesele açığa çıkınca Marcellinus Comes’in Chronicleına göre Honoria sürülerek İstanbul’da bir manastıra gönderilir; ancak J. B. Bury sürgün olayının başka bir nedenle gerçekleştiğini zamanın doğru olmadığını iddia etmektedir.[10]
III. Valentinianus, Honoria'yı bağlantılarını kullanmak isediği Roma Senatörü Bassus Herculanus ile evlendirmeye karar vermiştir. İstemediği bir evlilik ile karşı karşıya kalan Honoria Hun İmparatoru Atilla’dan yardım istedi. 450 ilkbaharında Hun Kralına yüzüğüyle birlikte yardım isteyen bir istek mektubu gönderdi. .[11] Attila çeyiz olarak Batı Roma İmparatorluğunun Galya da dahil yarısını talep etti. III. Valentinianus Honoria’yı sürgüne gönderdi. Attila’ya sözde evlilik teklifinin varlığını şiddetle reddettiğini yazdı.[12]
Attila yıllardır Roma'yı istilayı planlıyordu ve Honoria’nın mektubu hamlesini yapmak için ona bahane verdi. Attila Honoria’nın önerisinin meşru olduğunu, kendisinin haklı ve masum olduğunu belirtmek üzere 451’de Ravenna’ya bir elçi gönderdi.
Bu olayların ardından Honoria hakkında onun Attila ile girdiği entrika sonrasında kayıtlarda hiçbir şey yoktur. Honoria ortadan kaybolur. Kimi tarihçi onun Herculanus ile evlendiğini varsayar[9]; kimi tarihçiler de kardeşi imparatorun emriyle ortadan kaldırıldığını veya doğal nedenlerle öldüğünü söyler..[13]

Canlandırma

Sophia Loren tarafından 1954’de Attila. Filminde candırılmıştır.

Kaynakça

  1. ↑ Stewart Oost, Galla Placidia Augusta: A biographical essay (Chicago: University Press, 1968), p. 162
  2. ↑ Stewart Oost, Galla Placidia Augusta, pp. 161f
  3. ↑ Cawley, Charles, "Profile of Ataulf", Medieval Lands, AC: FMG, http://fmg.ac/Projects/MedLands/TOULOUSE.htm#AtaulfVisigothdied416.
  4. ↑ Mathisen, Ralph W, Galla Placidia, Roman Emperors, http://www.roman-emperors.org/galla.htm.
  5. ↑ Olympiodorus, fragment 34. Translated by C.D. Gordon, Age of Attila: Fifth Century Byzantium and the Barbarians (Ann Arbor: University of Michigan, 1966), p. 43
  6. ↑ Stewart Oost, Galla Placidia Augusta, pp. 177, 183
  7. ↑ Stewart Oost, Galla Placidia Augusta, pp. 270, 273
  8. ↑ Frank M. Clover, "Flavius Merobaudes: A Translation and Historical Commentary", Transactions of the American Philosophical Society, New Series, 61, No. 1 (1971), p. 19
  9. 1 2 John of Antioch, fragment 199.2; translated by C.D. Gordon, Age of Attila, p. 104
  10. ↑ Bury, "Justa Grata Honoria," Journal of Roman Studies, 9 (1919), pp. 10, 13 JSTOR
  11. ↑ Bury, "Justa Grata Honoria," pp. 11f
  12. ↑ Stewart Oost, Galla Placidia Augusta, p. 284
  13. ↑ Stewart Oost, Galla Placidia Augusta, p. 285

Dış bağlantılar

This article is issued from Vikipedi - version of the 12/22/2013. The text is available under the Creative Commons Attribution/Share Alike but additional terms may apply for the media files.