Kadıoğlu, Sarayönü

Kadıoğlu Konya'nın Sarayönü ilçesine bağlı bir kasabadır

Tarihçe

1927 ‘de Akşehir’e bağlı Hatırlı köyü, Cihanbeyli adı altında olan kaza sonrası kasaba Cihanbeyli’ne bağlandı.

1928 ‘de Cihanbeyli Kazası şimdiki Cihanbeyli’ne bağlı, Böğrüdelik köyüne taşındı 1929 Cihanbeyli inevi adı altında köye Cihanbeyli’ne taşınmış oldu.

Kasabamız canbekli aşireti olduğundan Cihanbeyli’ne bu ad izafeten verildi.

Kasaba 1976 ‘da Sarayönü’ne bağlandı, Kasabamız 1907 ‘de bir yayla durumundaydı kasabamızda koyunculuk ve malcılık yapılıyordu, o dönemde köyden geçen Akşehir kadısının oğlu bir kar fırtınasına tutulur köyün içindeki mevcut olan su kuyusuna düşer ve ölür,çevrede kadının oğlu öldüğü yer o vesile ile Kadı oğlu olarak isim almıştır.

Kasabamız Sarayönü ilçesine 60 km uzaklıktadır. Vilayete ise 110 km uzaklıktadır. Kasabamız ve komşu köylerimizin geçim kaynakları tarım ve hayvancılıktır.Kasabamız 1992 de Belediyelik olmuştur.

Kasabamıza 5 km uzaklıkta “lek” adı altında Roma döneminden kalma bir lek şehri vardır. Faal olarak küçük çapta bir iki adet mağara vardır. Bu bölgede ağaçlı birde mesire yeri bulunmaktadır.

Yöremizin kendine has folkloru olarak halay adı altında oyunu vardır.

Yöremizin kendine has yufka ekmeği,yemek olarak Gözleme,Katmer,Kuzu çevirmesi,Mantı v.b yemekleri meşhurdur.

Beldemizde Askerlik çağına gelen geçlerimiz Gidecekleri sabah kasaba meydanına getirilerek şenlik havasında dualarla uğurlanarak yolcu edilir.

Kasabamızda cenaze törenlerinde cenazeye katılacak halk tarafından cenaze defin edildikten sonra cenaze evine en az on, on beş gün yakınları ve komşuları tarafından baş sağlığı dilenir ve yemekler verilir.

Yöremizde kız isteme adeti daha önceleri başlık parası adı altında para alınıyordu,daha sonra bu adet kalkmış olup şimdilerde başlık parası alınmıyor

Beldemizde dokuma olarak daha önceleri halı ve kilim dokunurdu,ama şimdilerde dokunmuyor.

Coğrafi konumu

Kasabamız İç Anadolu Bölgesinde, idari bakımdan Konya İli Sarayönü İlçesine bağlı olup ilimizin ve ilçemizin kuzeyinde yer almaktadır. İl merkezine 110 km ilçe merkezine ise 60 km uzaklıktadır.

Kasabamız Böğrüdelik, Karabıyık, Boyalı, Kuyulu sebil köyüyle komşudur. Kasabada ilk yerleşim 110 yıl kadar önceye dayanmaktadır Doğu ve Güneydoğu Anadolu Bölgelerimizden gelen göçmenler tarafından ilk yerleşim yeri kasabanın 2 km güneyinde kalan ve “LEK” olarak adlandırılan bölgede kurulmuştur. Zamanla kasaba bugün kurulu olduğu yere kaymıştır. Lek günümüzde kasabaya su sağlayan yer konumundadır.

Kasabanın adıyla ilgili rivayet şöyledir Buraların önceleri bir kadının arazisi olduğu söylenir. Kadın, soğuk ve karlı bir kış günü oğlu ile birlikte arazisine bakmaya gelir. Attan inerler. Oğlu sağa sola koşarken üzeri karla kaplı olan su kuyusunu fark edemez ve kuyuya düşer. Olaydan sonra halk buraya kadının oğlunun düştüğü yer anlamında “Kadıoğlu” demeye başlar. İsim yıllar geçtikçe “Kadıoğlu” halini alır.

İklim ve Coğrafya

Kasabamız arazi yapısı bakımından düzdür. Cihanbeyli Platosu üzerinde kuruludur. Konumu sebebiyle karasal iklim hakimdir.Yeşil alan bakımından son derece fakirdir. Ağaç yok denecek kadar azdır. Yeraltı sulan açısından zengin olmasına rağmen akarsu yoktur. Yağmurlar genelde sağanak halinde yağar. Sert esen rüzgarlar bitki örtüsünün zayıflığı sebebiyle toz bulutlarına sebep olur.

Çevresinde Boyalı Köyü, Karabıyık Köyü, Kuyulusebil Köyü, Cihanbeyli İlçesine bağlı Böğrüdelik Köyleri yer almaktadır. Kuyulusebil Köyü’ne asfalt yol bağlantısı vardır. Diğer köylere stabilize yollarla bağlıdır.

Tarihi ve turistik herhangi bir yeri yoktur. Kasaba halkı mesire yeri olarak Boyalı köyü yolu üzerindeki Kayalı-Boyalı denilen yer ile Cihanbeyli yolu üzerindeki Pınarbaşı’nı kullanmaktadır.Yayla yolu denilen yol üzerinde bulunan ve Ziyaret Tepesi adıyla adlandırılan bölgede Kurtuluş Savaşı şehitlerine ait olduğu rivayet edilen birkaç kabir bulunmaktadır. Halk doğal olarak buranın kutsal bir yer olduğu inancı taşımaktadır. Bu tepeye dua yapmak amacıyla gidilmektedir.

Sosyal yaşantı

Son nüfus sayımına göre kasabamızın nüfusu 2180 civarındadır. Nüfusun fazla artmamasının sebebi ekonomik nedenlerden dolayı yurt içi ve yurt dışına göçtür. Kasaba halkı özellikle İskandinav Ülkelerine göç etmektedir.

Kasabamızda boşanma olayları oldukça fazladır. Sebebi çoğunlukla yurt dışına çalışmak amacıyla gitmek isteyenlerin eşlerini boşamaları ve gitmek istedikleri ülkeden bir bayanla evlenerek oturma izni alma yoluna gitmeleridir. Bu durum bazı aileler üzen-inde sosyal yaralara neden olmaktadır.

Kasabada düğünler dört gün sürer. Düğün evinin çatısına Türk Bayrağı asılmasıyla başlayan düğünün birinci ve ikinci gününde oğlan evinde halaylar çekilir. Üçüncü günde kız evine gidilir ve kına yakılır. Dördüncü günde ise sabahleyin bütün kasaba halkına yemek verilir.Düğün sofrasında çorba, pirinç pilavı, et yemeği, sarımsaklı yoğurtlu bir yemek ve tatlı sırayla ikram edilir. Öğleden sonra kız almaya gidilir. Kız evinden dualarla gelin alındıktan sonra kasabada tur atılır ve gelin yeni evine götürülür. Düğünler Perşembe veya Pazar günlerinde başlatılır. Perşembe başlarsa Pazar günü, Pazar günü başlarsa Perşembe günü sona erer. Bu durum gelenek halini almıştır.

Kasaba halkı düğünlerde ve askere uğurlamalarda; iki ayak, üç ayak, hoplama denilen halk oyunlarını oynar.

Kasaba yaşlıların derlediği türküler, ninniler, tekerlemeler ve bilmeceler yeni nesillere aktarılmadığı için zamanla unutulmuştur.

Bir başka gelenekte ağabeyi çeşitli nedenlerle ölen bir genç yaş farkına bakılmaksızın yengesi ile evlendirilir. Kasabamızda bu durumda 7-8 aile vardır.

Geçim

Kasaba halkı geçimini tarım ve hayvancılık yoluyla sağlar. Sulu taam yapılmamaktadır. En çok yetiştirilen ürünler arpa ve buğdaydır. Az da olsa nohut, mercimek ve kimyon da ekilmektedir. çiftçi başına ı-tabama 200 dekar ekilebilir arazi düşmektedir.

Yurt dışında çalışan işçilerin gönderdikleri dövizler kasaba halkının refah seviyesini büyük oranda yükseltmiştir. Bu durum kasabadaki evlerin değişiminden açıkça görülebilmektedir. Eski evlerin yerine “Villa” diye tabir edilen yeni evler yapılmıştır.

Kasabamızda altı adet bakkal dükkan, bir adet kasap, iki tane kahvehane bulunmaktadır. Çarşamba günleri Pazar kurulmaktadır. Pazara her türlü ihtiyaç maddesi gelmektedir. Kasabada kamyonculukta yoğun olarak yapılmaktadır.

Ulaşım

Kasabada Pazar günü dışında haftama her günü Sarayönü ve Konya’ya ulaşım sağlanabilir. Toplu taşımacılık Belediyeye ait bir otobüsle yapılmaktadır. Cihanbeyli İlçesine ve Ankara’ya doğudan bağlantısı vardır.

Sağlık

Kasabamızda bir yeni birde eski sağlık ocağı vardır. Kasabamız Belediyesine ait bir adet ambulans bulunnıaktadır. Eski sağlık ocağımn yetersiz kalması üzerine üç katlı modern bir sağlık ocağı yaptırılmıştır. Fakat ne yazık ki bugün ikisinde de personel bulunmamaktadır. Bu durumda kasaba insanı sağlık hizmetlerinden yeterince yararlanamamaktadır. Kırık çıkık denilen durumlarda dededen kalma yöntemleri uygulayan “Kırıkçı” denilen insanlara başvurulmaktadır. En basit doğum olayında bile insanlar en azından Sarayönü’ne gitmek zorunda kalmaktadırlar.

Eğitim

Kasabamızda İlçe Milli Eğitim Müdürlüğüne bağlı bir adet 9 İlköğretim okulu vardır. Okulda 8. Sınıfa kadar eğitim verilmektedir. Lise çağına gelen öğrencilerimiz Çeşmelisebil Kasabası Lisesi’ne devam etmektedirler.

Okulumuzda öğretmen yetersizliği vardır. Öğretmen lojmanları da eski ve yetersizdir. Bu durum öğretmenlerde barınma sorunu yaratmaktadır. Öğrencilerin okula devamsızlık oranı değişik sebeplerden dolayı oldukça fazladır. Veliler özellikle 5. sınıftan sonra kız öğrencileri okula göndermek istememektedirler. Orta yaş ve üzerindekilerde okuma yazma oranı Türkiye ortalamasının altındadır.

Haberleşme

Kasabamız şehirler arası ve milletler arası telefon görüşmelerine açıktır. İletişim yönünden herhangi bir sorun yaşanmamaktadır. Ancak yansıtıcıların yetersiz kalması sebebiyle TV yayınlan izlenememektedir. Kasaba halkı bu sorunu Çanak Anten alarak çözme yoluna gitmektedir.