Karaşehir

Yençi Hui Özerk İlçesi (pembe)
Milat'tan sonra 3. yüzyılda Karaşehir (Karaxahr) ve Tarım Havzası

Karaşahr, veya Karasahr, Karaxahr, Karaschahr, Qara-Shāhr; (Sanskrit Agnideśa (Agnidesha); Çince: 焉耆 Pinyin: Yānqí; Wade-Giles: Yen-ch’i; Sanskritçe: 'Agni' yani 'ateş') eski bir budist krallığıdır.

Sincan Uygur Özerk Bölgesi içinde Bayangolin Moğol Özerk İli'ne bağlı Yençi Hui Özerk İlçesiinde Taklamakan Çölü'nün kuzey kenarından, Tarım Havzasından geçen kuzey İpek Yolu güzergahı üzerindeki bölgedir.

Tarihi

Han Hanedanı zamanında çok önemli bir imparatorluk (Karaşahr) idi.[1]. Antik çağda Karaşahr krallığı başkenti Şorçuk veya Sorçuk (Uygurca: Xorquᶄ, Çince: 锡格沁地面寺院/錫格沁地面寺院, xīgéqìn dìmiàn sìyuàn)'tur. Erken Tang döneminden tanınmış bir Çinli Budist rahip, bilgin, gezgin ve çevirmen Xuanzang ise, kentin adını ufak bir değişiklik ile, Akini (A-ch’i-ni) şeklinde yazmıştır. Han Shu (Çince: 漢書, Hàn Shū) onun "Wu-sun'unlara bitişik kuzeyde" olduğundan bahseder."[2]. Ortalama 24 km batısında sığ Bosten Gölü (Çince: 博斯騰湖 Bósī téng hú) bulunur. Göl doğudan batıya 81 km, kuzeyden güneye 48 km'dir, ve yüzölçümü 1.000 km³ olup Orta Asya'nın en büyük gölüdür, Han Shu "bu gölde çok balık bulunur"[3] bahseder. “...Karaşahr, (Yanqi) krallığının kralı, Nanhe 南河 veya "güney ırmağı" adlı yerde oturur. Burası, (Turfan’ın güneyinde bulunan Lukçun’daki Çin komutanlığından) 800 li (333 km)[4]. Doğudaki Çin başkentinden olan uzaklığı ise, 8200 li (3,410 km)'dir. Bu Krallıkta 15.000 aile ve 52.000 kişi yaşar. Seçme askerlerinin sayısı ise, 20.000 kadardır. "Karaşahr krallığının dört tarafı dağlar ile çevrilidir. Bu dağlar, Kuça krallığındaki sıradağlar ile birleşirler. (Karaşahr’a) giden yollar, türlü engeller ile doludur. Burasının, savunması da kolaydır. Dört dağın oluşturduğu girintiler arasında, bir de göl vardır. Bu gölün kıyılarında kurulmuş olan şehir, 30 li (12.5 km) fazla genişlikteki bir alana yayılmıştır..."[3].

Uygur kent kalıntılarında, Buddha ve Mani tapınaklarında görülen dinsel konulu freskler ve minyatürler Türk resim sanatının en erken örnekleridir. 7 ve 9. yüzyıllara tarihlendirilen, Hoço, Bezeklik, Sorçuk ve Turfan'da bulunan bu örneklerden ve Uygurca yazılmış metinlerden Uygurların tarihi ve kültürü hakkında bilgiler elde edilmiştir. Koyu mavi ve kırmızı renklerin ağırlıklı olarak kullanıldığı bu eserlerde rahip, vakıfçı prens, prenses ve soylular, atlılar ve savaşçılar seçilen konular arasındadır. Ayrıca Sorçuk'ta bulunan diğer bir freskte bayan vakıfçılara yer verilmiştir. Vakıfçılar, yine keçe yaygı üzerinde tasvir edilmişlerdir. Beyaz renkli bu keçe yaygının kenar suyunda ve zemininde, kırmızı renkle oluşturulan bezemeler kullanılmıştır.

Yarkand Hanlığı zamanında, Karashahr'a Çalış (Chálish[5]) denirdi.

Notlar

  1. ↑ Hill, John E. 2003. "Annotated Translation of the Chapter on the Western Regions according to the Hou Hanshu." 2nd Draft Edition, Section 22
  2. ↑ CICA, sayfa 177, n. 588, sayfa 178
  3. 1 2 Stein (1921), sayfa 1179
  4. ↑ Bu 800 li uzaklığı veya 333 kilometre, Karaşahr ve Lukçun arasındaki uzaklık günümüz haritalarda aynı uzaklıktadır
  5. ↑ Karashahr-- then known as Chálish--A History of the Moghuls of Central Asia

Kaynakça

Koordinatlar: 42°03′00″K 86°34′00″D / 42.05°K 86.5666667°D / 42.05; 86.5666667

This article is issued from Vikipedi - version of the 8/11/2014. The text is available under the Creative Commons Attribution/Share Alike but additional terms may apply for the media files.