Kil (hikâye)
| Kil | |
| Yazarı | James Joyce |
|---|---|
| Özgün ismi | Clay |
| Ülke | İrlanda |
| Özgün dili | İngilizce |
| Türü | Öykü |
| Anadilinde basım tarihi | 1914 |
| İlk yayın ortamı | Dublinliler |
| Önceki eser | Kısasa Kısas[1] (Counterparts) |
| Takip eden eser | Acı Bir Olay[2] (A Painful Case) |
Kil[3] (Orijinal adı: Clay), James Joyce'un yazdığı bir öyküdür. Eser, ilk kez 1914 yılında yazarın öykü derlemesi Dublinliler'de yayımlandı.
Konusu
Maria, Dublin'deki Lamplight Çamaşırhanesi'nde çalışan hiç evlenmemiş yaşlıca bir kadındır. Joe ve kardeşi Alphy'i Maria büyütmüştür. Maria o akşam Joe'nun evindeki çay davetine katılacaktır ve bu yüzden hem mutlu hem de heyecanlıdır. Maria çamaşırhanedeki kadınlara çay ve çörek dağıtılması işini tamamladıktan sonra iş yerinden ayrılır. Önce bir penilik küçük keklerden satın alır. Sonra pasta almak için başka bir pastaneye girer. Bu pastanedeki tezgahtar kız ilk söylediğinde Maria'nın ne istediğini anlayamaz ve ona düğün pastası mı istediğini sorar. Sonunda kadına erikli bir pastayı paket yapar. Tramvaya bindiğinde yanında oturduğu sarhoş bir adam Maria'yla sohbet eder. Joe'nun evine vardığında ev ahalisi tarafından çok sıcak karşılanır. Maria o anda hediye aldığı erikli pastayı tramvayda unuttuğunu fark eder. Bu durum onu hem utandırır hem de üzer. Bir süre Joe ile sohbet eden Maria, adama küs olduğu kardeşi Alphy'den bahsetmeyi düşünür. Bu konu açıldığında Joe rahatsız olur ve konuyu kapatır. Bu sırada çocuklar cadılar bayramı oyunları oynamaya başlarlar. Bu oyunda gözleri bağlı oyuncu masadaki bir hediyeyi seçer. Kızlardan birine yüzük çıkar. Bunu evlilikle bağdaştıran kız utanır. Diğer üç çocuğa su çıkar. Maria da bir seçim yapar. Maria'ya yüzük değil, bir parça kil çıkar. Bunun üzerine herkes sessizleşir çünkü kil ölümü temsil etmektedir. Maria'nın bir kere daha seçim yapmasına izin verirler. Kadına bu sefer bir dua kitabı çıkar. Oyunda sonra şarap içerler. Şarapları bittiğinde Maria Michael Balfe'nin The Bohemian Girl operasında bir arya olan I Dreamt That I Dwelt in Marble Halls'u (Türkçesi: Mermer Salonlarda Oturduğumu Düşledim) söyler. Aryayı söylerken ilk dörtlüğü iki kez okur ama kimse onun bu hatasını düzeltmez. Bu aryada Maria'nın hayatı boyunca sahip olmadığı şeyler anlatılmaktadır.
Şarkıyı bitirdiğinde Joe çok duygulanır. Gözleri yaşlarla dolan Joe tirbüşonu bulamaz ve hikâye Joe'nun eşine tirbüşonun nerede olduğunu sormasıyla biter.
Kaynaklar
- Joyce, James (2010), Dublinliler, Parşömen Yayınları, ISBN 978-605-5935-84-9
Notlar
- ↑ Öykünün Türkçe isminin alındığı kaynak: Joyce 2010, s. 86
- ↑ Öykünün Türkçe isminin alındığı kaynak: Joyce 2010, s. 107
- ↑ Öykünün Türkçe isminin alındığı kaynak: Joyce 2010, s. 99