Luca Pacioli

Luca Pacioli öklit teoremini kanıtlıyor.

Fra Luca Bartolomeo de Pacioli (bazen Paciolo) (14451514 veya 1517) İtalyan matematikçi.

Pacioli, çocukluğundan beri her şeyi merak ediyor, özellikle sayılar ve şekiller dünyası matematikle büyüleniyordu. Karar verme yaşına gelince, geçim derdine düşmeden matematiği öğreneceği yerin manastırlar olduğunu görerek din adamlığını seçiyordu.

Papaz arkadaşları evlere kolayca girip çıkabildikleri ve saygınlık gördükleri için sözlerini dinletebiliyorlardı. Onların ana ve babalara önerileriyle Luca, evlerde ders veren bir matematik öğretmeni oluyordu. Pacioli'nin matematiğe olan bu sevgisi sevilerek yapılan her iş gibi, konuyu iyi öğrenmesini sağlıyor, Venedik, Minorit, Perugia, Napoli, Mailand ve Floransa kentlerinde matematik profesörlüğü yapıyordu. Bunlardan Floransa'da Leonardo Da Vinci ile tanışıyor, yapıtlarını matematik ilkelere göre düzenleyen sanatçıyla ortak yönleri, ömürlü bir dostluk kurulmasını sağlıyordu.

Arkadaşı Da Vinci'nin yapıtlarıyla tanındığını ve böylece ölmezler arasına gireceğini gördüğü için önce " Summa de Arithmetica, Geometria, Proportioni et Proportionalita " kitabını yazıyor özellikle " Altın Oran " üzerinde duruyordu. Daha sonra yazdığı " Da Divina Proportione " adlı kitabının resimlerini de Da Vinci çiziyordu.

Hint matematikçisi Bhaskara'nın aritmetiğini çeviriyor, o günlerde başlayan ve bugün genelleşen rakamları, kazığa bağlanıp yakılma korkusu duymadan kullanıyordu. Bunu büyük günah ve kiliseye hakaret olarak görebilecek çevreleri yatıştırmak için Egeli ve Mısırlı matematikçilerden de söz ediyor, özellikle Theon'un unutulmuş karekök alma işlemini gösteriyordu.

Muhasebedeki çift taraflı kayıt yöntemi 1494 yılında Venedik'te yayımlan "Summa de Arithmetica, Geometria, Proportioni et Proportionalita" kitabının içersinde bir bölüm olarak yer almıştır. Eserin "Particularis di compitus e scripturis" (defter tutma ve ona ait evrak üzerine bir etüd) bölümü çift taraflı kayıt yönteminin esaslarını açıklamaya ayrılmıştır. Eser içerisinde son iki yüz yıldaki uygulama sistematik bir biçimde anlatılmıştır. Bu eser bazı kaynaklarda bu konudaki ilk çalışma oalrak yer alsa da gerçekte bu konudaki ilk çalışma 1363 yılında Abdullah İbn Muhammed İbn Kiya Al Mâzandarani tarafından kaleme alınan "Risale-i Felekiyye/Kitab-us Siyagat" (Muhasebe Kitabı) adlı eserdir. Elyazması olan bu eserin aslı İstanbul'da Beyazit kütüphanesinde bulunmaktadır. Farsça kaleme alınan kitapta "Rüznamçe" (Yevmiye), "Evârece" (Defteri Kebir), "Tahvilat" (Şahis Tali Hesapları) gibi çağdaş muhasebenin temel ögeleri açıklanmıştır. (Daha fazla bilgi için bkz. Mevlüt ÖZER, "Belgesiz Kayıt Ortamında Denetim, Doktora Tezi, Ankara, 2012, s.xv; Prof. Dr. Orhan Sevilengül, Genel Muhasebe, Gazi Kitabevi, 6. Baskı, 1997, s.12-13; İsmail Otar, Risâle-i Felekiyye - Kitab-us Siyagat Hakkında, İ.Ü. İşletme Fakültesi Muhasebe Dergisi, Ağustos 1984, No:34)


This article is issued from Vikipedi - version of the 12/26/2015. The text is available under the Creative Commons Attribution/Share Alike but additional terms may apply for the media files.