Manastırlı İsmail Hakkı Efendi
Manastırlı İsmail Hakkı Efendi (d. 1846, Manastır [bugün Bitola, Makedonya] - ö. 22 Kasım 1912, İstanbul), Osmanlı din bilgini.
Kolağası (önyüzbaşı) İbrahim Efendi'nin oğluydu. Genç yaşta İstanbul'a gelerek medrese öğrenimini tamamladı ve Tikveşli Yusuf Ziyaeddin Efendi'den icazet aldı. Bir süre Fatih Camisi'nde ders verdi. 1874'te Dolmabahçe, 1898'de Süleymaniye, 1901'de Sultan Ahmed, 1907'de de Ayasofya camilerine vaiz oldu.
Aynı dönemde çeşitli öğrenim kurumlarında; Eyüp Askeri Rüştiyesi'nde Arapça, Hukuk Mektebi'nde fıkıh, Mülkiye, Mühendishane ve Darülfünun'nda tefsir ve hadis, Askeri Tıbbiye'de din dersleri verdi (1909-12). İkinci Meşrutiyet'ten (1908) sonra Heyet-i Ayan üyeliğine getirildi.
Çeşitli dergi ve gazetelerde makaleleri yayımlanan İsmail Hakkı Efendi'nin başlıca telif ve çeviri yapıtları arasında bazıları şunlardır;
- Mevahibü'r-Rahman (1892)
- Vesailü'l-Felah fi Mesaili'n-Nikah (1895)
- Şerhü's-Sedr bi Fezaili'l-Leyleti'l-Kadr (1909)
- Hak ve Hakikat (1913)
- Risalei Hamidiye
- Kasidei Nuniye Şerhi
- İslam
Vaazları ise Eşref Edib tarafından Mevaiz (1908-09) adıyla derlenmiştir.