Mark Ravenhill

Mark Ravenhill
Doğum 1966
İngiltere
Meslek Oyun yazarı

Mark Ravenhill (d. 7 Haziran 1966), İngiliz oyun yazarı, oyuncu ve gazeteci.

Oyunlarından bazıları: Alışveriş ve S.kiş (İng. Shopping and Fucking, prömiyeri 1996),[1] Açık Saçık Birkaç Polaroid (İng. Some Explicit Polaroids, 1999) ve Mother Clap's Molly House (2001). Oyuncu olarak ilk kez 2005 Edinburgh Festival Fringe'de, kendi yazdığı Product adlı monologla sahneye çıkmıştır. The Guardian gazetesinde sık sık sanat yazıları yazmaktadır. The King's Head Theatre'da gösteri yapan Londra Little Opera House'da yönetmen yardımcısıdır.[2]

Yaşamı

Ravenhill, Ted ve Angela Ravenhill çiftinin iki oğlundan büyük olanıdır. İngiltere West Sussex'te büyüyen Ravenhill, çocukluğundan itibaren tiyatroya ilgi duymuş, sekiz yaşındayken, kendinden bir yaş küçük kardeşiyle birlikte oyunlar sahnelemiştir. 1984 ile 1987 yılları arasında Bristol Üniversitesi'nde İngilizce ve Drama eğitimleri almış, serbest yönetmen, atölye lideri ve drama öğretmeni olarak çalışmıştır.[3]

1997 yılında, Ravenhill, yeni yazarların oyunlarına yoğunlaşan Paines Plough topluluğunun edebiyat yönetmeni oldu. 2003'te Royal National Theatre'ın sanat yönetmenliğini üstlenen Nicholas Hytner'ın danışman ekibine katıldı. Partneri doksanların başında AIDS'ten ölen Ravenhill'e, doksanların ortalarında HIV+ teşhisi koyuldu.[4]

Ravenhill, 1990'larda ve 2000'lerde yeni İngiliz oyun yazarlığının merkezinde yer almasına karşın, eski tiyatroya saygı duyar. Yönetmenlerin klasik eserlere daha fazla odaklandıklarını ve anlamı, önemi olmayan yeni oyunlar çıkarmayı kestiklerini görmek istediğini söylemiştir.[5] Aynı makalede, Ravenhill, yönetmenlerin, farklı kültürlere ve seçim yapmak zorunda oldukları geçmiş türlere erişmeye çalışmak yerine, kendilerini “ebedi mevcudiyete” zorladıklarını belirtmiştir. Ravenhill geleneksel pantomim sanatına büyük bir sevgi beslemektedir; Radio 4 kanalında bu formla ilgili bir belgesel sunmuş ve 2006 yılında Barbican Theatre için Dick Whittington'ı yazmıştır.

Ravenhill'in 2000'lerdeki çalışmalarında büyük değişim vardır. 1990'lardaki çalışmaları (örneğin Alışveriş ve S.kiş, Açık Saçık Birkaç Polaroid) temel bir özellik olarak, çağdaş İngiliz toplumunu yansıtmaya çalışırken, daha sonraki çalışmaları daha deneysel ve soyuttur. Tek kişilik gösterisi Product (2005 Edinburgh Festival Fringe'deki prömiyerinden sonra yurtdışında turnelere de gitmiştir), 11 Eylül sonrasında terörizme karşı alınan tavırları hicvettiği gibi, günümüz gerçekliğini anlamada dilin ve formun sınırlarına ilişkin derin bir düşünüşü de yansıtmaktadır. Prömiyeri 2006'da Donmar Warehouse'da yapılan The Cut adlı oyunundaki, cerrahi operasyonlarla hakimiyet altına alınan dünya portresi, eleştirmenlerden farklı tepkiler almıştır: ülke, yıl ve operasyon belirtilmemiştir.

National Theatre Connections Programme için yazdığı, gençlere yönelik ilk dönem kısa oyunları, Totally Over You ve Citizenship sahneye koyulmaya devam ediyor.

Kasım 2007'de, The Guardian'da yazdığı bir yazıda artık heteroseksüel karakterlere odaklanacağını yazdı.[6]

2008'de Royal Court, The Gate Theatre, National Theatre, Out of Joint ve Paines Plough, Ravenhill'in 2007 Edinburgh Festival Fringe için yazdığı on yedi kısa oyunu Ravenhill for Breakfast adıyla, ortak olarak sahneledi (çalışmanın adı daha sonra Vur/Yağmala/Yeniden olarak değiştirilmiştir. İng. Shoot/Get Treasure/Repeat). Oyunlar, Ravenhill'in son döneminin muğlak ve politika konusundaki dolaylı tarzını ortaya koyuyordu.

2009'da, Raven, oyuncu, drag queen ve eşit haklar eylemcisi olan Bette Bourne'la sohbetlerin dökümünden oluşan A Life In Three Acts'i Edinburgh'daki Traverse Theatre'da sahne okuması olarak sergiledi. Ertesi yıl, bu eserinin okumalarını New York St. Ann's Warehouse'da ve Londra Soho Theatre'da sahneye çıkardı. Bourne daha önce Ripper adlı kısa oyunda Ravenhill'le çalışmış, ve oyunda Kraliçe Victoria'yı canlandırmıştı (2007, Londra, Union Theatre).

Ravenhill bir televizyon dizisinde de çalışmaktadır.

Mark Ravenhill, Londra Southwark Playhouse'da her yıl düzenlenen Terör Sezonu'na düzenli olarak katkı sağlamaktadır. The Exclusion Zone adlı kısa oyununun prömiyeri Ekim 2010'da yapıldı.

Ravenhill, Eylül 2010'da Londra Little Opera House'un (The King's Head Theatre) yönetmen yardımcılığını üstlendi.[2] Bu binanın Londra'daki üçüncü opera binası olarak yeniden açılmasında Sir Jonathan Miller, Robin Norton-Hale ve sanat yönetmeni Adam Spreadbury-Maher ile birlikte aktif rol oynadı.[7]

2012'de, Mark Ravenhill Royal Shakespeare Company'de misafir yazar oldu.[8] Aynı yıl, Londra Gay Erkek Korosu'nun (London Gay Men's Chorus) 21. yılına özel bir eser kaleme aldı. Conor Mitchell'ın bestelediği, Shadow Time adlı eser, Koro'nun kuruluşundan itibaren eşcinselliğe ilişkin zihniyet evrimini sorguluyor. Piyesin prömiyeri, 6 Mayıs 2012'de, koronun A Band of Brothers adlı yaz konserinde (Royal Festival Hall) yapıldı.[9]

ITV1'de Nisan 2013'ten beri yayınlanan sit-com dizisi Vicious'ı, Gary Janetti ve Mark Ravenhill yazmaktadır.

2014 yılında Ravenhill, Big Finish Productions için bir Doctor Who öyküsü yazdı: Of Chaos Time The.

Oyunları

Opera çevirileri

Kaynaklar

  1. ↑ Ravenhill, Mark. 2001. Plays:1. Methuen. ISBN 0-413-76060-X. p.1-91
  2. 1 2 Thorpe, Vanessa (19 Eylül 2010). ""Opera in a London pub aims to end elitism and high prices"". The Guardian. http://www.guardian.co.uk/music/2010/sep/19/opera-london-pub-kings-head.
  3. ↑ Bristol Üniversitesi Mezunları
  4. ↑ Ravenhill, Mark (26 Mart 2008). "My near death period". The Guardian (London). http://www.guardian.co.uk/stage/2008/mar/26/theatre
  5. ↑ Mark Ravenhill, "Theatres must stop producing so many new plays and focus more on the classics", Guardian Unlimited, 17 Ekim 2005
  6. ↑ ""My pink fountain pen has run dry"". The Guardian (London). http://www.theguardian.com/culture/tvandradioblog/2007/nov/12/mypinkfountainpenhasrund.
  7. ↑ http://www.whatsonstage.com/news/theatre/opera/E8831287160900/OperaUpClose+Gets+Real+in+Islington.html
  8. ↑ "Mark Ravenhill lands Royal Shakespeare Company role". BBC News. 30 Kasım 2011. http://www.bbc.co.uk/news/entertainment-arts-15966608.
  9. ↑ London Gay Men's Chorus 21 yaşında, The Guardian, 3 Mayıs 2012

Dış bağlantılar

This article is issued from Vikipedi - version of the 11/24/2015. The text is available under the Creative Commons Attribution/Share Alike but additional terms may apply for the media files.