Menâkıbü’l Ârifîn
Menâkıbü’l Ârifîn[1] (Farsça: مناقب العارفين), Ahmed Eflâkî'nin Mevlana Celaleddin Rumi ve Mevlevilik hakkındaki kitabı.
1318 yılında Farsça yazmaya başladığı eserini bir yıl içinde bitirmiş ve 'Menâķıbü'l-ârifîn ve merâtibü'l-kâşifîn' adıyla yayınlamıştır. Daha sonra genişlettiği eserinin yeni halini ise 1353'te yayınlamıştır. Risâle-i Ferîdûn Sipehsâlâr'dan başka Sultan Veled'in Velednâme, Rebabnâme, İntihânâme ve Ma'ârif, Bahaeddin Veled'in Maârif'i, Şems-i Tebrîzî’nin Maķālât’ı ve Mevlânâ Celâleddîn-i Rûmî’nin Fîhi mâ fîh ve Mektûbât’ını kaynak olarak kullanmıştır.
Kaynaklar
This article is issued from Vikipedi - version of the 11/20/2016. The text is available under the Creative Commons Attribution/Share Alike but additional terms may apply for the media files.