Mikrofilament

Florasan izosiyanat-falloidin ile boyanmış fare embriyosu fibroblastının aktin yapılı hücre iskeleti

Mikrofilamentler (veya aktin filamentleri) tüm ökaryotik hücrelerin sitoplazmasında bulunan hücre iskeletinin en ince filamentidir. Aktinin alt birimleri olan bu çizgisel polimerler esnek ve güçlüdür. Mikrofilamentler çok yönlüdür; hücre kasılmalarında, amipsi harekette ve hücre şeklindeki değişimlerde görev yapar. Tahminen miyozin 2 moleküler motorları tarafından gerçekleştirilen hücre motilitesi esnasında aktin filamentinin bir ucu belirli bir doğrultuda uzanırken diğer ucu kasılır.[1] Ayrıca; miyozinlerin ATP bağımlı kas kasılmasında işlevi bulunan ince filamentlerde aktomiyozin güdümlü kontraktil moleküler motorların bir parçası olarak da görev yapar.

Mikrofilamentler ağsı bir yapı gösterirler ve kalınlıkları 7 nm kadardır. Mikrofilamentler hücre içerisinde sayıca az olmasına karşın kas hücrelerinde oldukça gelişmiş bir yapıya sahiplerdir. Kas hücrelerinde iki proteini içeren iki çeşit mikroflament vardır.[2]

Birinci mikrofilament aktin adı verilen bir çeşit protein taşır. İkinci mikrofilament ise miyozin adı verilen diğer bir çeşit proteini içerir. İçerdikleri proteinlerle birbirinden farklılaşmış bu mikrofilamentler, mekanik ve kimyasal etkileşimlerle birbirleri üzerinde kayarak içinde bulundukları kas hücresinin hareketini sağlarlar..[3]

Mikrofilamentler aynı zamanda hücre zarının endositoz ve ekzositoz hareketlerini sağlayarak kese oluşturma yöntemiyle hücre içerisine büyük moleküllerin alınmasını sağlarlar.

Kaynaklar

  1. ↑ Keith Roberts, Martin Raff, Bruce Alberts, Peter Walter, Julian Lewis and Alexander Johnson, Molecular Biology of the Cell, 4th Edition, Routledge, March, 2002, hardcover, 1616 pages, 7.6 pounds, ISBN 0-8153-3218-1
  2. ↑ Fuchs E, Cleveland DW (January 1998). "A structural scaffolding of intermediate filaments in health and disease". Science 279 (5350): 514–9. DOI:10.1126/science.279.5350.514. PMID 9438837. http://www.sciencemag.org/cgi/pmidlookup?view=long&pmid=9438837.
  3. ↑ Galland R, Leduc P, Guérin C, Peyrade D, Blanchoin L, Théry M. "Fabrication of three-dimensional electrical connections by means of directed actin self-organization". Nature Materials. DOI:10.1038/nmat3569. http://www.nature.com/nmat/journal/vaop/ncurrent/full/nmat3569.html.
This article is issued from Vikipedi - version of the 3/6/2016. The text is available under the Creative Commons Attribution/Share Alike but additional terms may apply for the media files.