Nana (tablo)
 | |
| Sanatçı | Édouard Manet |
|---|---|
| Yıl | 1877 |
| Tür | Tuval üzerine yağlıboya |
| Boyutlar | 154 cm × 115 cm (61 in × 45 in) |
| Konum | Kunsthalle Hamburg, Hamburg |
Nana[1], Fransız ressam Édouard Manet tarafından çizilmiş tablo. Giyinme odasındaki yarı giyinik bir kadının ayna önünde makyaj yaparken betimlendiği tablonun modeli aktris Henriette Hauser'dir. 1877'de tuval üzerine yağlıboya ile çizilen tablo, Kunsthalle Hamburg'da sergilenmektedir.
İçerik
Tuvalin ortasında Nana dikilmektedir. İzleyiciye sol tarafını dönmüş olan kadın bir ayna önünde yüzünü pudralamaktadır. Kadının yüzü izleyiciye dönüktür ve gözleri doğrudan izleyiciye yönelmiştir. Kadının arkasında, tuvalin sağ kenarında yarısı görülen fraklı ve şapkalı bir adam figürü bulunur. Adam, Nana'nın zamanı umursamazca oyalanmasında rahatsız gibidir. Resimdeki adamın Nana'nın koruyucusu mu yoksa paralı bir müşterisi mi olduğu belirsizdir ancak genel kanı ikincisi yönündedir.[2] Nana'nın üzerinde, göğsünü ve kalçalarını sıkan bir korse, bir gelinin gerdek gecesini hatırlatacak beyazlıkta bir iç eteklik, mavi ipekli çoraplar ile bileklerini ince gösteren ve bacaklarını öne çıkaran yüksek topuklu ayakkabılar vardır.
Odada, fraklı adamın oturup beklemekte olduğu bir kanepe, bunun üzerinde iki yastık, sönmüş iki mum bulunur. Mavi duvar kağıdının üzerinde su birikintisi ve tüylerini karıştıran bir ibis vardır. Sol tarafta, üzerine beyaz ve mavi elbiselerin bırakıldığı bir sandalye durmaktadır. Ardında, kanepe ile benzer ahşap bölümlere sahip bir masa, bunun üzerinde de bir çiçek saksısı vardır.
Tepkiler
Manet'nin 14 yıl önce Olympia için aldığı tepkilerin ardından Nana, yeni bir skandal yarattı. Manet, Paris Salonu'na kabul edilmeyen Nana'yı Boulevard des Capucines'deki bir evin vitrininde sergiledi. Tablo burada, özelikle yüksek betimleme gücü sebebiyle çok rağbet gördü, ancak içeriği her zaman bir tabu olarak değerlendirildi.
Tintamarre isimli dergide Manet'nin, Emile Zola'nın Nana isimli romanından etkilenerek bu tabloyu çizdiği ileri sürüldü.[3] Ancak bu tam anlamıyla doğru değildi çünkü romanın ilk baskısı, tablonun Boulevard des Capucines'deki vitrinde sergilenip sansasyon yaratmasından iki sene sonra yapılmıştı. Yine de Zola, tablonun yapıldığı yıl yayınlanan Meyhane (L'Assommoir) adlı romanında Nana karakterine bir bölüm ayırmıştı ve Manet'nin tablosundaki Nana ile Zola'nın yarattığı edebi karakterin aynı isme sahip olması tamamen rastlantı değildi.[4]
Benzer tablolar
Nana'dan hemen önce Manet, Aynanın Önünde isimli bir tablo çizdi. Bu tabloda Nana'ya benzeyen bir kadın, yine odasında aynanın önünde betimlenmişti. Resimde, Nana'dakine benzer korseli, sarışın saçlı, yuvarlak omuzlu, tülden iç eteklik giymiş bir kadın vardı.
Nana'nın aksine bu resimde kaba ve taslak görünümlü fırça darbeleri vardır. Ancak bunun sebebi ressamın aceleyle baştan savma çalışması değildir. Bu tarz özellikle seçilmişti çünkü resim böylece, yarı giyinik bir kokotu konu edinmenin yanı sıra kuvvetli fırça darbeleri yoluyla resmedilen şeylerin keskin bir açıklıkla betimlenmiş olmasıyla, salon sanatı denilen türün kesinliğinin ötesine geçiyordu.[5]
Kaynaklar
- Gilles Néret: Manet, Taschen GmbH Köln 2003, ISBN 3-8228-1947-6.
- Ina Conzen: Edouard Manet und die Impressionisten, Hatje Cantz Verlag 2002, ISBN 3-7757-1201-1.
- Hajo Düchting: Manet, Pariser Leben, Prestel Verlag, München 1995, ISBN 3-7913-1445-9.
- Pierre Courthion: Manet, DuMont Buchverlag, Köln 1990, ISBN 3-7701-2598-3.
Kaynak notları
| ||||||||||||||||
