Polatlı Höyük
| Arkeolojik Höyük | |
| Adı: | Polatlı Höyüğü |
| il: | Ankara |
| İlçe: | Polatlı |
| Köy: | Merkez |
| Türü: | Höyük |
| Tahribat: | Yapılaşma[1] |
| Tescil durumu: | Tescilli[1] |
| Tescil No ve derece: | 2053 / 1,3 |
| Tescil tarihi: | 12.11.1991 |
| Araştırma yöntemi: | Kazı |
Polatlı Höyüğü, Ankara İl merkezinin 65 km. güneybatısında, Polatlı İlçesinde yer alan bir höyüktür. Burhan Tezcan'ın 1956 yılında yayımladığı bir çalışmasında Zafer Höyük olarak gösterilmiştir. Tepe, 200 metre çapında ve 25 metre yüksekliktedir.[2]
Kazılar
Höyükteki ilk kazı çalışmaları, tahribatı önlemek için 1949 yılında Seton Lloyd ve Nuri Gökçe başkanlığında üç haftalık bir kurtarma kazısı olarak yapılmıştır.[2]
Tabakalanma
Kazılarda ana toprağa kadar 4 tabakada 31 yapı katı saptanmıştır. Tabakalar eskiden yeniye doğru şu şekilde gösterilmektedir.[2]
- I. tabaka (I.-X. yapı katları) Erken Tunç Çağı II. ve III. Evre
- II. tabaka (XI.-XV. yapı katları) Erken Tunç Çağı II. ve III. Evre
- III. tabaka (XVI.-XXII. yapı katları) MÖ 2. binyılın ilk yüzyılı (Asur Ticaret Kolonileri Çağı)
- IV. tabaka (XXIII.-XXXI. yapı katları) Hitit Dönemi.
Buluntular
Tüm yapı katlarında binalar taş temel üzerine kerpiç duvarlarla yapılmıştır. Dörtgen planda oldukları düşünülmektedir. Dam çöküntülerine bakılarak yapıların düz damlı olduğuna karar verilmiştir.[2]
Kazılarda bulunan mezarlar, Polatlı Höyük'teki ölü gömme geleneğinin zaman içindeki değişimi hakkında ilginç bilgiler sağlamıştır. I. yapı katında basit toprak bir mezarda hocker durumunda (ana rahmindeki gibi) ve sağ yanına yatırılmış bir yetişkin iskeleti bulunmuştur. Mezarda gömüt armağanı yoktur. VI. yapı katında ise 110 x 50 cm. boyutlarında levha taşlardan yapılmış bir sanduka mezar açılmıştır. Bu mezarda da gömüt armağanı yoktur. VII. yapı katında ise yine sanduka bir mezarda bir çocuk iskeleti bulunmuştur. Bu mezarda gömüt armağanı olarak bir depas bulunmuştur. Üç mezarda ölüler hocker durumunda ve sağ yanlarına yatırılmış olarak bulunmuştur.[2]
Tahribat durumu
Kuzey ve güney kesiminden, kerpiç yapımı için toprak alınmasıyla büyük ölçüde tahrip olmuştur. Ayrıca bina ve yollarla höyüğün etekleri ortadan kaldırılmıştır.[1]
Kazılarda ele geçen bir çeşit çift kulplu maşrapa olan depasların, yerleşmenin Troya II. tabakayla olan kültürel ilişkileri göstermektedir.[2]
Çakmaktaşı, çert, kalkedon, obsidiyen ve beyaz kuvarstan yontmataş aletler ele geçmiştir. Bunlar, ok ve mızrak uçları, orak-bıçak ve dilgi bıçaklardır.[2]