Radikal Demokratik Birlik
Radikal Demokratik Birlik, 1980'lerde Türkiye'de faaliyet gösteren siyasal hareket. Kamuoyunda Radikal Parti, Radikal Yeşiller Partisi, Radikal Demokrat Yeşil Parti gibi adlarla da tanınmıştır.
Koordinasyon Komitesi başkanlığını 12 Eylül Darbesi öncesinde Türkiye İşçi Partisi'nde ve Ege Çevre Sağlığı Merkezi'nde çalışma yürüten İbrahim Eren'in yaptığı hareket 1985 yılında oluştu. İtalya'daki Radikal Parti ve Almanya'daki Yeşiller deneyimlerinden esinlenen Radikal Demokratik Birlik, çevreciler, eşcinseller, feministler, anti-militaristler ve ateistler olmak üzere beş eğilimi bir araya getirmeyi amaçlıyordu. Ateist eğilimin teorisyenliğini şair Süha Tuğtepe yapmaktaydı. Yeşil Barış adlı bir dergi çıkaran hareket seks işçileri ve transseksüellerden de ilgi görüyordu.
Basın tarafından "eşcinseller partisi" olarak tanıtılan hareket üzerindeki baskılar gittikçe yoğunlaştı. İbrahim Eren tutuklandı, cezaevinde şişlendi, işyerinin önünde bıçaklandı, Süha Tuğtepe İslamcı çevrelerden aldığı yoğun tehditler sonucu İstanbul'u terk etti.[1] Oluşan ortam nedeniyle hareketten önemli kopmalar yaşandı. Çevreci üyelerin büyük kısmı 1988 yılında eski bakanlardan Celal Ertuğ başkanlığında kurulan Yeşiller Partisi'nde yer aldı. 1989 yerel seçimlerinde diğer üyeler ile görüş farklılığı yaşayan İbrahim Eren'in ayrılmasının ardından hareket fiilî olarak sona erdi.[2]
Kaynaklar
- Haftaya Bakış, Sayı: 17, 8-14 Şubat 1987
- Kaos GL
- Türkiye'de Çevrenin Siyasallaşması: Yeşiller Partisi Deneyimi, Bülent Duru