Süslü Karakol

Koordinatlar: 41°02′59.84″K 29°00′17.73″D / 41.0499556°K 29.004925°D / 41.0499556; 29.004925

Süslü Karakol (ya da Aziziye Karakolu), İstanbul'un Beşiktaş İlçesi'nde bulunan tarihi yapı.


Ihlamur semtinde, III. Selim (hükümdarlığı 1789-1807) kurduğu Nizam-ı Cedid birliklerini barutlu tüfeklerle donatmış, okçulukta bilinen nişantaşı dikme geleneğini tüfek atışı yarışmalarıyla devam ettirmiştir. Daha sonraları II. Mahmud (hükümdarlığı 1808-1839) da kumandanlarıyla beraber yarışmalara katılmış, yarışmalar sonucunda rekorlar kırarak semte kitabeli nişantaşları diktirmiştir. II. Mahmud'tan sonra tahta geçen Abdülmecid buraya iki kasır yaptırıp çevreyi ağaçlandırarak yapılanma hareketini hızlandırmış ve özendirmiştir. Teşvikiye Camii ve Yıldız Sarayı'nın inşasından sonra Yıldız Bulvarı ve Nişantaşı ekseni iyice popüler hale gelmiş ve yoğun yerleşim başlamıştır. Bu arada III. Selim zamanında yaptırılan ahşap karakol ve köşk yıktırılmış, yerine 1866'da Abdülaziz tarafından Aziziye Karakolu inşa edilmiştir. Karakol halk arasında, cephesindeki yoğun bezeme nedeniyle Süslü Karakol adını almıştır.

Yapının cephe tasarımında o dönemde moda olan neogotik üslup kullanılarak, sivri kemerli kapı ve pencerelerle donatılmıştır. Köşelerde sütunların taşıdığı kulecikler ve pencereler arasında cepheyi üç bölüme ayıran, dışarıya taşkın kolonlarla yapı askeri mimarlığı andıran brütal bir görünümdedir. Yüksek bir platform üzerindeki iki katlı yapı özgün halini kaybetmeden önce dışarıdan kagir, içeriden ahşaptı. Zeminde koridor, kapı ve pencere çerçeveleri mermerli ve kapının iki yanında iki adet mermer sütun yer almaktaydı. İç mekanda tavan ve mobilyalar yağlıboya ve altın yaldızla oldukça yoğun bir bezemeye sahipti. Arkada kagir mutfak ve ahır yer almaktaydı. Günümüzde üzerinde lokantanın armasını taşıyan yüksek sivri kemerli kapının üzerinde, beyaz mermer üzerinde kazılan güneş ışınlarının içine yerleştirilmiş II. Abdülhamid'in tuğrasını taşıyan büyük bir arma yer almaktaydı.

1904'te II. Abdülhamid'e yapılan bombalı suikastten sonra, çevreye bu yapıyı andıran küçük taş karakollar yaptırılmıştır. 1909'dan sonra söz konusu karakollara Selanik'ten gelen jandarmalar yerleştirilmiş, 1910'da Jandarma Mektebi olmuş, yanlarına kurulan küçük barakalarda Çanakkale gazilere tedavi edilmiş, 1922'den sonra ise kullanım dışı kalmıştır.[1] 1980'li yıllarda restore edilerek sanat merkezi haline getirilen bina, günümüzde lokanta olarak kullanılmaktadır.

Kaynakça

  1. Tarkan Okçuoğlu, "Süslü Karakol", Dünden Bugüne Beşiktaş, Tarih Vakfı, 1998
This article is issued from Vikipedi - version of the 4/5/2016. The text is available under the Creative Commons Attribution/Share Alike but additional terms may apply for the media files.