Sele
Sele (Lat.: Sella = Eyer) bisikletle insan arasındaki 3 temas noktasından birisidir. Diğer temas noktaları gidon ve pedallardır. Bisiklet selesi genellikle bir sele borusuna takılır. Selenin yüksekliği, sele borusunun bisiklet gövdesinden içeri sokulması ya da dışarı çıkarılmasıyla ayarlanabilir.
Sele tipleri
Raylarına göre
Seleler, sele borusuna altlarında bulunan raylar vasıtasıyla tutturulurlar. Standart pek çok selede bu borular krom-molibden alaşımlı çelikten üretilirler. Çelik raylı selelerin yanında hafifliklerine göre alüminyum ve titanyum raylı seleler de vardır. Bunların dışında estetik amaçlarla üretilen bakır raylı seleler de vardır.
Üretim maddesine göre
Bisiklet selelerinin ilk yıllarında bir sele sadece sığır derisi ile üretilebilirdi. Bir postun en kaliteli ve kalın kısmından üretilen seleler hem kullanıcısının vücut şekline göre biçim alarak konfor sağlardı hem de doğal gözenekleriyle nefes alarak sıcaklığın ayarlanmasına katkıda bulunurlardı. Deri seleler darbelere de daha dayanıklıdırlar. 1970'li yıllarda ABD'deki bisiklet patlaması esnasında ucuzluk arayışına giden şirketler sele üretimine plastik ve diğer sentetik maddeleri soktular. Plastikten üretilen seleler, deriye göre çok daha ucuza malolmakta ve yeni bir plastik sele, yeni bir deri seleye göre ilk başlarda görece rahatlık sağlamaktaydı. Plastik selelerin dayanıksız olmaları ve bakteri oluşumuna engel olamamaları sebebiyle seleler bisikletin en sık değiştirilen parçaları arasındadır.
Üretim maddesine göre seleler 3'e ayrılırlar.
- Deri seleler.
- Plastik ve diğer sentetik maddelerden üretilen seleler.
- Karbon seleler. Karbon çok yüksek maliyetli olmasına rağmen sağladığı aşırı hafiflik sebebiyle yarışçılar ve hafiflik meraklısı bisikletçiler tarafından tercih edilmektedir