Telekomünikasyon şebekesi
Telekomünikasyon şebekesi, terminaller arasındaki telekomünikasyonu etkinleştirmek için, bağları ve diğer düğümleri bağlayan şebekedir.
İletim hattı bağları, düğümleri birbirine bağlar. Düğümler, sinyali doğru bağlardan geçirmek için devre anahtarlama, mesaj anahtarlama veya paket anahtarlamayı kullanır ve sinyalin istenen hedefe ulaşmasını sağlar.
Şebekedeki her bir terminal, genellikle eşsiz bir adrese sahiptir. Böylece mesajlar veya bağlantılar doğru alıcılara yönlendirilebilir. Şebekedeki adresler, adres uzayında toplanır.
Telekomünikasyon şebekelerine örnekler:
- bilgisayar ağları
- İnternet
- telefon şebekesi
- evrensel teleks şebekesi
- Havacılık Telekomünikasyon Ağı
Mesajlar ve protokoller
Mesajlar, bir gönderim terminali tarafından oluşturulur, ardından bağ ve düğüm şebekesinden geçirilerek istenen hedefe ulaşır.
Mesajlar, birlikte veya ayrı ayrı gönderilebilen sinyalleme (veya kontrol) ve taşıyıcı kısımlardan oluşur. Taşıyıcı kısım, kullanıcının iletmeyi istediği asıl içeriktir. Örneğin kodu çözülmüş sesli konuşma veya bir e-posta. Kontrol kısım ise, mesajların hangi düğümlerden geçirilip şebekeye yönlendirileceği ile ilgili bilgi verir. Telekomünikasyon şebekesinin türlerini, mesajların kontrolü ve taşınması yöntemine göre ayırt ederek belirlemek için yıllar içerisinde çok sayıda protokol geliştirildi.
Bileşenler
Telekomünikasyon şebekesinin tüm türleri, beş temel bileşenden oluşur. Bu bileşenler şunlardır; terminaller, telekomünikasyon işlemcileri, telekomünikasyon kanalları, bilgisayarlar ve telekomünikasyon kontrol yazılımı.
Şebeke yapısı
Genellikle her telekomünikasyon şebekesi kavramsal olarak üç kısımdan oluşur:
- Yönlendirme kontrol düzlemi, sinyalleme olarak ta bilinen kontrol bilgisini taşır.
- Veri düzlemi veya kullanıcı düzlemi ya da taşıyıcı düzlemi, şebekenin kullanıcılarının trafiğini düzenler.
- Yönetim düzlemi, şebeke yönetimi için gerekli işlemlerin trafiğini düzenler.