Teppanyaki
Teppanyaki, Japon mutfağının, yemek pişirmek için demir tava (döküm tava) kullanan bir çeşitidir. Teppanyaki kelimesi, demir tabak anlamına gelen “teppan” ve ızgaralanmış ve az yağda pişirilmiş anlamına gelen “yaki” kelimelerinden türemiştir.Japonya’da, teppanyaki, et, karides, “okonomiyaki”, “yakisoba” ve “monjayaki” de dahil olmak üzere demir tabak kullanılarak pişirilen yemekler olarak bilinir.
Modern teppanyaki ızgaraları genellikle propan şekilde ısıtılan düz yüzeyli ızgaralardır ve restorandaki misafirlerin (müşterilerin) gözleri önünde yemek pişirmek için kullanılırlar. Teppanyaki ızgaraları çoğu zaman kömür veya gaz aleviyle çalışan ve açık ızgara dizaynıyla tasarlanan “hibachi barbekü ızgarasıyla” karıştırılır. Katı demir pişirme yüzeyiyle teppanyaki, pirinç, yumurta ve doğranmış sebzeler gibi daha küçük malzemeler için idealdir. (daha uygundur).
Köken
Teppanyaki stili et restoranının mucidi, 1945 yılında Japonya’da batı yemeklerini “teppan” (demir tabak) üzerinde pişirme konseptini tanıtan Misona restoranlar zinciridir. Kısa süre sonra bu yemek pişirme yönteminin japonlar arasında, şefin yemek pişirirken yaptığı ustaca hareketleri ve mutfağı izlemekten zevk alan yabancılara oranla daha az populer olduğunu farkettiler. Restoranlar, turistlerin akın ettiği yerlerde populer olmaya başladıkça, Misono restoranlar zinciri alevlenen soğan volkanı oluşturmak için soğanları üst üste yığmak gibi, şefin yemek hazırlarken sunduğu performans görüntüsünü üst düzeye çıkardılar.
Aynı ailedeki diger bir ekipman ise, yuvarlak bir ocağın üzerine koyulmuş düz, çelik bir parçadan oluşan ; küçük ve yuvarlak olan “flattop grill”dir.
Malzemeler
Batı tarzı teppanyaki için kullanılan malzemeler et, karides, tarak (deniz kabuğu), ıstakoz, tavuk ve çeşitli sebzelerdir.
Malzemeleri pişirmek içni genellikle soya yağı kullanılır.
Japon tarzi teppanyakide , bitkisel yağ, hayvansal yağ ya da bunların karışımıyla pişirilen erişte, doğranmış et ya da deniz ürünüyle tatlandırılmış lahana da kullanılabilir. Japonya’da pek çok restoran “kobe eti” kullanır.
Mung fasülyesi filizi, kabak (kabağın Kaponya’da populer bir sebze olmadığı ve merketlerde nadiren bulunduğu halde), sarımsak kızartması ya da kızarmış pirinç gibi yan yiyecekler (mezeler, garnitürler) ana yemeğe eşlik eder.
Bazı restoranlar yiyeceği banmak için sos da verirler.
Japonya’da, sadece soya sosu verilir.
Kuzey Amerika’da
Kuzey Amerikalılar’a en çok aşina olan teppanyaki şekli sebzelerle bezenmiş biftek ya da diğer etlerden oluşan şeklidir. Ve bu, japon et lokantası olarak adlandırılan restoranlarda “hibachi” adıyla bilinir.
Amerika’da, teppanyaki, ilk restoranını 1964’de New York’ta açan Benihana restoranlar zinciri tarafından meşhur edilmiştir. Benihana ve digger teppanyaki et lokantası zincirleri, yemeğe gelenler için şefin şov(performans) sergilemesine önem vermekte; yeni şov (performans)türleri ve hileler çıkartmaya devam etmektedirler.
Şef, kap kacağı atıp tutabilir, karides kuyruğunu gömleğinin cebine atabilir, şapkasıyla yumurta yakalayabilir, bir yumurtayı havaya fırlatıp spatulayla kırabilir, düzleştirilmiş karides parçalarını yemek yiyenlerin ağzına atabilir ya da soğan halkalarını alev fışkırtan volkanlara dönüştürebilir.