Vagetoterapi

Vagetoterapi veya İstemdışılık Terapisi, duygulanımların istemdışı fiziksel yansımalarını temel alan Reichyen bir psikoterapi yöntemidir.

VagetoTerapi'nin ana esasları ilk olarak, 1935'te Wilhelm Reich'in Psişik Temas ve İstemdışı Akım (Psychic Contact and Vegetative Current) adlı makalesinde açıklanmış, daha sonra Kişilik Çözümlemesi (Character Analysis) adlı kitabının 1933 ve 1949 baskılarına dahil edilmiştir.

Vagetoterapi uygulaması hastadan, güçlü duygulanımların beden üzerindeki etkilerinin taklidinin istenmesini kapsar. Taklit edilen bu duygulanımlar, hastanın bedeninde ve ruhunda (psyche) hapsedilmiş duyguların açığa çıkmasını (katarsis) ve böylece hastanın rahatlamasını (kateksis) sağlar. Hasta, duygusal durumların taklidini yaparken, geçmişte bu duygulanıma neden olan ancak henüz çözümlenememiş deneyimleri hakkında ipucu verebilir. Vagetoterapi teorisi, hastanın "bedenine etki eden" bu tür "depolanmış duygulanımlar"a dayanır. Bu duyguların beden üzerindeki yansıması bedenin genel duruşu, yüz ifadesi ve kas hareketlerinde gözlenebilir.

Ayrıca bakınız

This article is issued from Vikipedi - version of the 7/30/2014. The text is available under the Creative Commons Attribution/Share Alike but additional terms may apply for the media files.