Whitechapel
Whitechapel Londra’nın Doğu Yakası’nda bir mahalledir. Charing Cross’un 5.5. km. doğusunda olup, aşağı yukarı batıdan Middlesex Sokak ve Mansell Sokak, kuzeyden Fashion Sokak, doğudan Cambridge Heath Yolu ve Sidney Sokak, güneyden The Highway yolu ile sınırları çizilir. Londra Dok Alanı ve şehrin doğusuna yakınlığından dolayı işçi sınıfı ve göçmenler için popüler bir yerleşim bölgesi olmuştur. 19.ve 20. yy.’larda yahudi topluluğunun merkezi haline gelmiş, ayrıca 1880’li yılların sonunda gerçekleşen ve Karındeşen Jack’in de dahil olduğuna inanılan kötü şöhretli Whitechapel cinayetleri de bu bölgede işlenmiştir. 20. yy.’ın son yarısında özellikle Whitechapel Yolu ve Brick Lane'de olmak üzere Whitechapel bölgesi İngiliz Bangladeş topluluğunun önemli merkezi olmuştur.
Tarih
Whitechapel Yukarı Sokak, Whitechapel’in merkezi olup Whitechapel’ın doğusu boyunca uzamaya devam eder 16. yy.’ın son dönemlerinde Whitechapel ve çevresindeki bölge Londra’nın “diğer yarısı” olarak görülmüş ve şehrin tabakhane, birahane, dökümhane (Big Ben’nin çanını yapan Whitechapel Çan Dökümhanesi’de buradadır), mezbaha gibi nahoş aktivitelerin yeri haline gelmiştir. 17. yy.’dan 19. yy.’a kadar kırsal bölgelerden çoğunlukla yoksul kişiler ticari ve endüstriyel sebeplerle buraya yerleşmeye başlamıştır. 1840’larda genel olarak Doğu Yakası olarak bilinen Wapping, Aldgate, Bethnal Green, Mile End, Limehouse, Bow, Bromley-by-Bow, Poplar, Shadwell ve Stepney gibi yerleşim bölgeleri fakirlik ve aşırı nüfus nedeniyle klasik bir Dickens Londra’sına dönüşmüştür. Whitechapel Dorset Sokak (şimdi özel bir geçit fakat bir zamanlar Londra’nın en kötü sokağı olarak tanımlanmıştır), Thrawl Sokak, Berners Sokak (bugünkü ismi Henriques Sokak), Wentworth Sokak gibi en büyük sefaletin yaşandığı, en tehlikeli ve pis sokakları içermekteydi. 1902 yılında Amerikalı yazar Jack London dilenci gibi giyinerek bu bölgede yaşamış ve anılarını The People of the Abyss isimli kitabında detaylarıyla anlatmıştır. Whitechapel 20. yy.’ın ilk yarısı boyunca fakir bölgesi olarak kalmış, 2. Dünya Savaşı sırasında atılan bombalardan büyük zarar görmüş ancak daha sonradan kötü ününün çoğunu kaybetmiştir.
Kültür
Whitechapel yolu 'The Effingham' (1834–1897) ve 'The Pavilion' (1828–1935;) gibi tiyatroların yeri olmuştur. 1970’li yıllardan itibaren Whitechapel ve Doğu Yakası bazı kısımları Londra’nın sanat merkezi haline gelmiştir. Bölgenin en önemli galerisi Whitechapel Sanat Galerisi 1901 yılında kurulmuştur. Whitechapel 21. yy.’da punk rock/skuzz etkinliklerinin faaliyet alanı olmuştur. Geçmişte Whitechapel yazar, tarihçi ve önemli aktivist Rudolf Rocker (1873–1958 anarşist kitap satıcısı ve yayımcı Charles Lahr (1885–1971) gibi kişilerin oturdukları yer olmuştur. Bugün Bangladeşliler bu bölgede en çok görülen etnik grup olup, buranın nüfusunun %40’nı oluştururlar. Whitechapel Yolu’nun sonundaki Doğu Londra Cami’si bölgenin islami topluluğu için önemli bir merkezdir.
Literatür
Whitechapel Charles Dickens'ın Pickwick Papers (bölüm 22) ve Oliver Twist gibi romanlarında, yahudi yazarlar Israel Zangwill’in The King of Schnorrers ve Simon Blumenfeld’ın Jew Boy isimliromanlarında konu edilmiştir.